Oblężenie Tuły

Powstanie Bołotnikowa
Tuła
Czas	1607
Miejsce	Tuła
Terytorium	Carstwo Rosyjskie
Wynik	porażka powstańców
Strony konfliktu
Kozacy, chłopi i chołopi[1] wojska cara Wasyla IV Szujskiego
Dowódcy
Iwan Bołotnikow Wasyl Szujski
Położenie na mapie obwodu tulskiego miejsce bitwy
Położenie na mapie Rosji miejsce bitwy
54°12′N 37°37′E/54,200000 37,616667

Oblężenie Tuły (ros. Осада Тулы) – decydujące starcie zbrojne mające miejsce w 1607 roku pod Tułą, stoczone w czasie antyfeudalnego powstania chłopskiego dowodzonego przez Iwana Bołotnikowa.

Straty ponoszone w prowadzonych walkach (pomimo kilku zwycięstw odniesionych nad wojskami carskimi) osłabiły siły Bołotnikowa, dlatego zdecydował o wyruszeniu powstańców w kierunku Tuły, aby połączyć się z wojskami carewicza Piotra (Ilja Gorczakow). To spowodowało, że wojska dowodzone przez cara Wasyla Szujskiego również wyruszyły na Tułę i rozpoczęły jej oblężenie. Pomimo chorób i głodu powstańcy nie ulegli atakom wojsk Szujskiego. Oblężenie trwało około czterech miesięcy, a o kapitulacji twierdzy zadecydowało zbudowanie tamy na rzece Upa i zalanie Tuły. W czasie pertraktacji ustalono, że powstańcy po złożeniu broni będą mogli odejść wolno a przywódcy nie zostaną ukarani. Car Wasyl Szujski nie dotrzymał jednak złożonej obietnicy, wielu powstańców zostało zabitych, wśród nich i obaj przywódcy. Ilja Gorczakow poniósł śmierć w Moskwie, a Iwan Bołotnikow w Kargopolu, gdzie po oślepieniu został utopiony w przerębli^[2].

• Ludwik Bazylow: Historia Rosji. Wyd. 2. Warszawa - Wrocław - Kraków - Gdańsk - Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1985. ISBN 83-04-01593-5.