OKl11

OKl11
Producent

Wr. Neustadt, StEG Austro-Węgry

Lata budowy

1904–1918

Układ osi

1'C1'

Wymiary
Masa pustego parowozu

54,2 t

Masa służbowa

59,7 t

Długość z tendrem

15 935 mm

Wysokość

4570 mm

Rozstaw osi skrajnych

8030 mm

Średnica kół napędnych

1614 mm

Średnica kół tocznych

870 mm

Napęd
Trakcja

parowa

Ciśnienie w kotle

15 atm

Powierzchnia ogrzewalna kotła

138,50 m²

Powierzchnia rusztu

3,00 m²

Średnica cylindra

690/450 mm

Skok tłoka

632 mm

Parametry eksploatacyjne
Prędkość konstrukcyjna

80 km/h

OKl11 – polskie oznaczenie austriackiego parowozu serii kkStB 129 o układzie osi 1'C1'. Parowóz wykorzystywał parę nasyconą i silnik sprzężony. Zbudowano 239 lokomotyw tej serii. W okresie międzywojennym na PKP pracowało 11 maszyn tej serii

Bibliografia

  • Karl Gölsdorf: Lokomotivbau in Alt-Österreich 1837–1918. Wien: Verlag Slezak, 1978. ISBN 3-900134-40-5.
  • Helmut Griebl, Josef Otto Slezak, Hans Sternhart: BBÖ Lokomotiv-Chronik 1923–1938. Wien: Verlag Slezak, 1985. ISBN 3-85416-026-7.
  • Heribert Schröpfer: Triebfahrzeuge österreichischer Eisenbahnen - Dampflokomotiven BBÖ und ÖBB. Düsseldorf: Alba, 1989. ISBN 3-87094-110-3.
  • Johann Stockklausner: Dampfbetrieb in Alt-Österreich. Wien: Verlag Slezak, 1979. ISBN 3-900134-41-3.
  • Johann Blieberger, Josef Pospichal: Enzyklopädie der kkStB-Triebfahrzeuge, Band 1. Die Reihen 1 bis 228. bahnmedien.at, 2008. ISBN 978-3-9502648-0-7.