Ośrodek zdrowia na pl. Kolegiackim w Poznaniu – najbardziej, oprócz domu handlowego na ul. Paderewskiego róg Szkolnej, awangardowy budynek modernistyczny^[1], wzniesiony w obrębie poznańskiego Starego Miasta w okresie międzywojennym.

Projektantem obiektu był Jerzy Tuszowski, a budowa nastąpiła w latach 1936–1937 na parceli przy pl. Kolegiackim 12a, z dużą troską o ingerowanie w zabytkową substancję okolicznych budynków. Kompleks składa się z dwóch brył - niższej (prostokątnej) i wyższej (wyoblonej). Część wyoblona w wyważony sposób akcentuje miękką linię pierzei placu. Nie zachował się do naszych czasów maszt okrętowy wieńczący całość i poziome żłobkowania międzyokienne w części obłej. Oprócz poradni lekarskich w budynku znalazły się: łaźnia miejska, kuchnia mleczna dla ludności i mieszkania służbowe dla lekarzy. Była to druga realizacja dla służby zdrowia w Poznaniu w okresie międzywojennym, po przychodni przy ul. Słowackiego 43 (proj. Władysław Czarnecki, 1925). Budynek do dziś pełni funkcje ochrony zdrowia (przeszedł generalny remont w latach 1987–1991).

W sąsiedztwie Ośrodka znajdują się ważne zabytki kultury narodowej: Fara poznańska (wcześniej: Kolegiata św. Marii Magdaleny) oraz dawne Kolegium Jezuickie. Również w pobliżu, pod numerem 5, stoi klasycystyczna kamienica z lat 1802–1803, wzniesiona dla filantropa poznańskiego – Gotthilfa Bergera.

• Dom Weterana na Szelągu
• Dom Starców na Wildzie w Poznaniu
• Zakład św. Łazarza w Poznaniu
• Szpital MSWiA w Poznaniu

• Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 159, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
• Praca zbiorowa, Poznań - spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.28, ISBN 83-89525-07-0
• Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8