Nowe Słowo – litewska gazeta wydawana w języku polskim w Wilnie w 1940 roku pod redakcją K. Umbražiunasa.
Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 r. i następnie przekazaniu Litwie Wileńszczyzny okupacyjne władze litewskie wydały cztery jednodniówki (28–31 października 1939 r.) o charakterze propagandowym. Antylitewskie wystąpienia z 31 października – 2 listopada spowodowały jednak ustępstwa władz okupacyjnych, w ramach których zezwolono na wydawanie prasy polskiej. W ramach tych ustępstw zaczęto wydawać piłsudczykowski Kurier Wileński i antysanacyjną Gazetę Codzienną[1].
Nowe Słowo zaczął wydawać 14 stycznia 1940 r. J. Kapočius jako litewski dziennik w języku polskim[1] i zgodnie z litewską polityką kierowano go do polskojęzycznych Litwinów[2], którzy zapomnieli lub nie opanowali języka litewskiego z powodu tzw. polskiej okupacji. Gazeta prezentowała linię polityczną w pełni zgodną z polityką władz litewskich i popierała przymusową lituanizację Wileńszczyzny. Ze względu na demonstracyjne poparcie dla polityki litewskiej oraz pomijanie tematów istotnych dla ludności polskiej, gazeta nie znalazła dużego grona odbiorców[1].
Gazeta zawierała tygodniowy dodatek dla wsi Nowe Słowo Rolnicze[3].
Nowe Słowo wychodziło do rozpoczęcia okupacji krajów bałtyckich.
Przypisy
