Królewskie Norweskie Siły Powietrzne (Luftforsvaret) – siły lotnicze Norwegii. Ustanowione 10 listopada 1944 roku, przez odłączenie się od Armii.
Ich główną kwaterą jest Huseby, ale cała armia lotnicza jest podzielona na dwa dowództwa – północne i południowe. Dowództwo Lotnicze Północnej Norwegii (Luftkommando Nord Norge) mieści się bazie lotniczej w pobliżu miejscowości Bodø, natomiast południowej w miejscowości Reitan.
W 1964 roku Norwegia zamówiła myśliwce F-5, rezygnując z Starfighterów w liczbie 78 maszyn F-5A; 16 RF-5A oraz 14 F-5B. Pierwotne zamówienie wynosiło 64 sztuki, po czym zamówiono kolejne 16 dla celów rozpoznawczych, osiągając liczbę 108 egzemplarzy. Wyposażono w ten sposób 6 eskadr. Dostosowano je do działania w niesprzyjających warunkach pogodowych. Dostosowano je do używania rakietowych przyśpieszaczy startowych oraz haków hamujących. Pierwsza gotowość bojowa osiągnięta została w lipcu 1965 roku. Norwegia stała się drugim odbiorcą samolotów F-5. W połowie lat 80. pozostające w służbie F-5 poddano remontom i modernizacji. W ramach porozumienia dokonano remontów w Holandii. Na początku lat 90. XX w przeszły kolejną modernizację w ilości 15 sztuk. Między 1992 rokiem, a 1994 przeszły modernizację strukturalną.
Na wyposażeniu 4 eskadr znajdują się myśliwce F-16. Jedna z nich dysponuje pociskami NDT Penguin. Północ kraju patrolują 2 eskadry F-16A/B oraz eskadra transportowa wyposażona w samoloty Lockheed P3-C Orion. W zakresie działalności Królewskich Norweskich Sił Powietrznych leży udzielanie wsparcia technicznego. Głównie samoloty Cessna O-1 Bird Dog. Wszystkie eskadry wchodzą w skład Sprzymierzonych Sił Europy Północnej.