Norma odniesienia – norma, które stwierdza, że w warunkach faktycznie przewidzianych w danej normie powinno nastąpić określone zachowanie^[1]. Zachowania te dzieli się na:

• zwykłe
• kompetencyjne.

Ma spore znaczenie przy formułowaniu zwrotu stosunkowego, lecz w przypadku zachowań kompetencyjnych, oprócz norm kompetencyjnych, zachowania te muszą spełniać też normy dopełnienia.

• Woś T., Knysiak-Molczyk H., Romańska M., Postępowanie sądowo-administracyjne, Warszawa 2009.