Lokalizacja Nob jest niepewna. Musiało się znajdować w centralnej części wzgórz Judy, na północ od Jerozolimy. Identyfikacja z Ras el-Mesarif na stoku Góry Skopus uznawana jest obecnie za najbardziej trafioną, ze względu na kontakt wzrokowy ze Wzgórzem Świątynnym[1]. Po odejściu w cień sanktuarium w Szilo, ze względu na utracenie Arki Przymierza, najprawdopodobniej w Nob znajdowało się najważniejsze miejsce kultu Bożego − Przybytek (hebr.miszkan). W Nob u kapłana Achimeleka szukał schronienia Dawid uciekający przed Saulem[2]. Za tę pomoc udzieloną młodemu Dawidowi kapłani z Nob i mieszkańcy osady zapłacili życiem[3]. W Nob składano w ofierze chleby pokładne. W sanktuarium przechowywany był miecz FilistynaGoliata pokonanego wcześniej przez Dawida[4].
W przepowiadaniu Jezusa istnieje odniesienie do wydarzeń z historii króla Dawida, które miały miejsce w Nob. W odpowiedzi danej faryzeuszom na zarzut łamania prawa mojżeszowego poprzez łuskanie kłosów w szabat przez apostołów, Chrystus odwołał się do opisanej w Pierwszej Księdze Samuela sceny oddania chlebów pokładnych na potrzeby Dawida i jego towarzyszy w przybytku w Nob[7].
Przypisy
↑Jeffries M. Hamilton: Nob. W: David Noel Freedman: The Anchor Bible Dictionary. T. 4: K-N. New York: Doubleday, 1992, s. 1133. ISBN 0-385-19362-9. To identyfikacja wysunięta przez W. F. Albright w 1925.
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych. Wyd. 3. Poznań-Warszawa: Pallottinum, 1980. Brak numerów stron w książce
David Lang: The Accordance Dictionary of Place Names. OakTree Software, 2000. (ang.). Brak numerów stron w książce
Matthew George Easton: Illustrated Bible Dictionary. Gran Rapids: Christian Classics Ethereal Library, 1897, s. 700. [dostęp 2013-06-27]. (ang.).