Pełne imię i nazwisko
|
Nion Robert Tucker
|
Data i miejsce urodzenia
|
21 sierpnia 1885 Suisun City
|
Data i miejsce śmierci
|
22 kwietnia 1950 San Francisco
|
Informacje klubowe
|
Klub
|
California Golden Bears Berkeley
|
Dorobek medalowy
|
|
Nion Robert Tucker (ur. 21 sierpnia 1885 w Suisun City, zm. 22 kwietnia 1950 w San Francisco) – amerykański bobsleista i przedsiębiorca.
Kariera biznesowa
W 1909 ukończył studia na Uniwersytecie Kalifornijskim. Niedługo potem zaczął inwestować w biznes maklerski. Do 1920 pełnił funkcję kierownika firmy maklerskiej Bond, Goodwin & Tucker. Był również jednym z najbardziej zaangażowanych w utworzenie United Airlines poprzez połączenie mniejszych linii lotniczych. Zasiadał także w zarządzie San Francisco Chronicle Publishing Company. W 1946 wycofał się z życia publicznego i zaczął opiekować się swoim ranczem, na którym hodował bydło rasy Hereford. Angażował się w organizację pokazów koni i zwierząt gospodarskich, jednocześnie przyczyniając się do tego, że Cow Palace w San Francisco stało się jednym z głównych miejsc, w których imprezy te się odbywały. Później stał na czele grupy lobbującej za zezwalaniem na dalszą organizację amatorskich i profesjonalnych zawodów sportowych w Cow Palace.
Kariera sportowa
W 1928 wystartował na igrzyskach olimpijskich w bobslejowych zawodach piątek. Załoga z Tuckerem w składzie zdobyła złoty medal w tej konkurencji[1] z czasem 3:20,5 s[2]. Do drużyny, której kapitanem był szesnastoletni wówczas Billy Fiske Tucker dostał się dzięki ogłoszeniu w gazecie[a], mimo iż nie miał doświadczenia. W ten sam sposób w składzie zespołu znaleźli się także Geoffrey Mason i Dick Parke[2].
Życie prywatne
8 lipca 1918 w Burlingame ożenił się z Phyllis de Young[5]. Mieli dwoje dzieci: syna Niona juniora (porucznik Marines; zginął w bitwie o Iwo Jimę) i córkę Nan Tucker McEvoy[6].
Zmarł 22 kwietnia 1950 w San Francisco z powodu dolegliwości sercowych[7]. Został pochowany na Holy Cross Catholic Cemetery w Colmie[8].
Uwagi
- ↑ Było to paryskie wydanie „New York Tribune Herald”[3][4]
Przypisy
Bibliografia
Literatura dodatkowa
- The 1908 Blue and Gold. Berkeley: Associated Students of the University of California, 1907. (ang.). Brak numerów stron w książce
- Hank Kraychir: Cal Athletic Stories. T. 1. Desert Hot Springs: Kraychir Publications, 2009. (ang.). Brak numerów stron w książce
Linki zewnętrzne