Nikolaos Mandzaros, gr. Νικόλαος Μάντζαρος (ur. 15 października?/26 października 1795 na Korfu, zm. 18 marca?/30 marca 1872 tamże[1][2]) – grecki kompozytor.
Życiorys
Pochodził z bogatej rodziny prawniczej[1][2]. Początkowo kształcił się na rodzinnym Korfu[1], następnie w latach 1825–1827 studiował u Nicoli Antonia Zingarellego w Neapolu[1][2]. Po powrocie na Korfu działał jako organizator życia muzycznego[1]. Założył towarzystwo filharmoniczne[1][2], pisał podręczniki i traktaty z dziedziny muzyki[1]. Zbierał także pieśni ludowe z Korfu[1]. Nie pobierał opłat od swoich uczniów, a najuboższych wspomagał finansowo[2]. Do grona jego wychowanków należał Spiridon Ksindas[2].
W swojej twórczości nawiązywał do muzyki włoskiej, którą łączył z elementami greckiego folkloru muzycznego i tradycją muzyczną Bizancjum[1][2]. Tworzył utwory instrumentalne, muzykę chóralną i pieśni[2], m.in. 24 uwertury, 3 msze, Te Deum[1]. Napisał muzykę do wiersza Dionisiosa Solomosa Imnos is tin Elefterian na 4 głosy i fortepian. 24 początkowe takty tego utworu zostały przyjęte w 1864 roku jako hymn narodowy Grecji[1][2].
Był dwukrotnie odznaczany Orderem Zbawiciela – Krzyż Srebrny otrzymał w 1845, a Krzyż Złoty w 1865[3].
Przypisy
Linki zewnętrzne
