Nie ma powrotu Johnny

Nie ma powrotu Johnny
Gatunek

dramat wojenny

Rok produkcji

1969

Data premiery

28 kwietnia 1970

Kraj produkcji

Polska

Język

angielski
wietnamski

Czas trwania

71 min

Reżyseria

Kaweh Pur Rahnama

Scenariusz

Kaveh Pur Rahnama

Główne role

Jack Recknitz
Nguyen Van Quynh

Muzyka

Waldemar Kazanecki

Zdjęcia

Kazimierz Wawrzyniak

Scenografia

Jerzy Groszang

Kostiumy

Jolanta Komorowska

Montaż

Zenon Piórecki

Produkcja

ZF Wektor

Wytwórnia

WFF w Łodzi

Dystrybucja

Centrala Rozpowszechniania Filmów

Nie ma powrotu Johnny – polski dramat wojenny z 1969 roku w reżyserii Kaweha Pur Rahnamy.

Fabuła

Wojna w Wietnamie. Patrol rzeczny amerykańskich żołnierzy bierze do niewoli Wietnamczyka podejrzanego o przynależność do Vietcongu. Po drodze ich łódź wpływa na minę. W rezultacie eksplozji giną wszyscy amerykańscy żołnierze za wyjątkiem Johna Scotta i przykutego do niego jeńca. John za pomocą krótkofalówki wzywa na pomoc swoich kolegów. Ci bez powodzenia podążają jego śladem. Ostatecznie wygrywa silniejszy psychicznie – John staje się być jeńcem Wietnamczyka.

Obsada

i inni.

Produkcja

Nie ma powrotu Johnny był w pełni autorskim filmem (scenariusz i reżyseria) Kaveh Pur Rahnama – zamieszkałego w Polsce i tworzącego po polsku pisarza i twórcy filmowego pochodzenia irańskiego. Obraz Pur Rahnama jest filmem w historii polskiej kinematografii bardzo oryginalnym. Złożyły się na to ukazana tematyka (egzotyczna wojna), a zwłaszcza scenografia, która od pierwszych zdjęć zwróciła uwagę i wzbudziła uznanie polskich krytyków. Niekonwencjonalny sposób robienia zdjęć Jan Olszewski na łamach tygodnika Film porównywał do dzieł Hitchcka i Murnau[1].

Sam reżyser twierdził, że jego głównym celem było szczegółowe ukazanie w filmie konfliktu dwóch postaw: "Tak więc cała wielka wojna kilkuset tysięcy ludzi zostaje tu sprowadzona do konfliktu dwu reprezentantów wrogich armii. Ten konflikt ma jednak pewien głębszy sens moralny. Wietnamczyk wie, o co walczy: ma nie tylko program "na nie" (wypędzenie Amerykanów), ale także "na tak" (stworzenie własnego niepodległego państwa, odbudowa zniszczeń). Amerykanin wyposażony jest w najnowsze zdobycze techniki Wojennej, ale jego walka pozbawiona jest moralnego uzasadnienia"[1]. Obraz miał swoją premierę kinową wiosną 1970 roku[2]. Spotkał się z życzliwym przyjęciem krytyków[3].

Plenery

Karnocice nad Zalewem Szczecińskim, plaże w Międzyzdrojach (gdzie pojawienie się "amerykańskiego żołnierza" i "wietnamskiego żołnierza" wywołało niemałą sensację)[4].

Galeria

Przypisy

  1. a b Jan Olszewski. Nie ma powrotu Johnny. „Film”. Nr 34(1081), s. 10-11, 1969-08-24. Warszawa: WAiF. 
  2. Idziemy do kina. „Film”. Nr 16(1115), s. 15. Warszawa: WAiF. 
  3. Bogumił Drozdowski. Go home. „Film”. Nr 20(1119), s. 5. Warszawa: WAiF. 
  4. Nie ma powrotu Johnny. „Film”. Nr 33(1082), s. 16, 1969-08-17. Warszawa: WAiF. 

Bibliografia

  • Jan Słodowski: Leksykon polskich filmów fabularnych. Warszawa: Wiedza i Życie, 1997, s. 414-415. ISBN 83-7184-928-1.

Linki zewnętrzne

Zobacz też