Nicolaus Volckmar (data ur. nieznana, zm. 10 listopada 1601) – leksykograf i pedagog pochodzenia niemieckiego działający w Polsce[1].
Życiorys
Pochodził z Hesji. Przybył do Polski w 1584 roku. W 1589 został uczniem Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku. Języka polskiego nauczył się prawdopodobnie w gdańskim gimnazjum. W 1594 objął funkcję lektora łaciny w niższych klasach Gimnazjum, udzielał też prywatnie lekcji języka polskiego. Od 1598 roku pełnił również urząd kaznodziei w kaplicach Św. Anny i Św. Ducha[2].
Dzieła
Był autorem wielu podręczników i słowników, m.in. słownika łacińsko-niemiecko-polskiego Dictionarium trilinguae ad discendam linguam latinam, polonicam et germanicam accomodatum (Gdańsk 1596, istnieją też wydania późniejsze uzupełnione o część grecką)[3] oraz gramatyki języka polskiego Compendium linguae Polonicae (1594)[4]. Dziełem jego życia stał się podręcznik do nauki języka polskiego znany pod skróconym tytułem „Czterdzieści dialogów”, który ukazał się dopiero po śmierci autora, ale w ciągu następnych 150 lat miał wiele wznowień, według różnych autorów było to od 13 do 28 wydań. „Dialogi” są zbiorem lekkich, czasem zabawnych rozmów pomiędzy osobami różnych zawodów i stanów[2].
Przypisy
Bibliografia
- Helmut Glück, Konrad Schröder: Deutschlernen in den polnischen Ländern vom 15. Jahrhundert bis 1918. Eine teilkommentierte Bibliographie. Bearbeitet von Yvonne Pörzgen und Marcelina Tkocz. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, 2007. ISBN 978-3-447-05471-3.
- Zenon Klemensiewicz: Historia języka polskiego t. II, rozdz. „Słowniki”, s. 352-357. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985. ISBN 83-01-06443-9.
Linki zewnętrzne