Pełne imię i nazwisko
|
Nicky Vitolio Salapu
|
Data i miejsce urodzenia
|
13 września 1980 Pago Pago[2]
|
Wzrost
|
176 cm[3]
|
Pozycja
|
bramkarz
|
Kariera seniorska[a]
|
Lata
|
Klub
|
Wyst.
|
Gole
|
2000–2008
|
PanSa East FC
|
2008–2011
|
SC Mauerbach
|
2011
|
PanSa East FC
|
2012–2013
|
Mitra Kukar FC
|
2014–
|
PanSa East FC
|
|
Kariera reprezentacyjna[b]
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
- ↑ Aktualne na: 15 marca 2020.
|
Nicky Vitolio Salapu (ur. 13 września 1980 w Pago Pago) – bramkarz piłkarskiej reprezentacji Samoa Amerykańskiego. Jest rekordzistą pod względem liczby występów w meczach reprezentacji Samoa Amerykańskiego w piłce nożnej, a także rekordzistą pod względem liczby puszczonych bramek w oficjalnym meczu piłkarskim rozgrywanym pod patronatem Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej[5].
Kariera piłkarska
W latach 2000–2008 był zawodnikiem klubu PanSa East FC, z którym czterokrotnie (w latach 2000–2002 oraz 2005) zdobywał mistrzostwo kraju[6]. Od 2008 do 2011 roku był graczem austriackiego SC Mauerbach[4].
Wraz z reprezentacją brał udział w kwalifikacjach do mistrzostw świata w Korei Południowej i Japonii (2002) – rozegrał w nich cztery mecze, w tym spotkanie z Australią, w którym wpuścił 31 goli (w meczu tym padł wynik 31:0, co do tej pory jest rekordem w historii rywalizacji międzynarodowej i wynik ten jest wpisany do księgi rekordów Guinnessa)[7]. Co ciekawe był on jedynym doświadczonym piłkarzem w tym meczu, ponieważ zawodnicy podstawowej jedenastki zapomnieli wyrobić paszportów[8]. Na kanwie tych wydarzeń Mike Brett oraz Steve Jamison nakręcili film dokumentalny Next Goal Wins, opowiadający o reprezentacji Samoa Amerykańskiego.
Ponadto uczestniczył w eliminacjach do mistrzostw świata w Niemczech (2006), w których ponownie wystąpił w czterech meczach. Został również zgłoszony do udziału w Igrzyskach Pacyfiku 2011[9]. Ponadto wziął także udział w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2014, w których wystąpił w trzech meczach, w tym spotkaniu przeciwko reprezentacji Tonga, w którym reprezentacja Samoa Amerykańskiego odniosła pierwsze zwycięstwo w swojej historii[10]. Po tym zwycięstwie Salapu powiedział: "Teraz czuję się jak mistrz. W końcu mogę zostawić przeszłość za sobą."[11].
Nicky Salapu uprawiał również tenis stołowy[12].
Przypisy
- ↑ Salapu, Nicky. national-football-teams.com. [dostęp 2011-08-27]. (ang.).
- ↑ Nicky Salapu. zerozerofootball.com. [dostęp 2011-08-27]. (ang.).
- ↑ a b Nicky Salapu, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2011-08-26] .
- ↑ GrzegorzG. Ignatowski GrzegorzG., Tam też kopią: Samoa Amerykańskie [online], igol.pl, 2 października 2010 [dostęp 2020-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-11] (pol.).
- ↑ American Samoa. oceaniafootball.npage.de. [dostęp 2011-08-27]. (ang.).
- ↑ Nicky SALAPU. fifa.com. [dostęp 2011-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 czerwca 2012)]. (ang.).
- ↑ LeszekL. Milewski LeszekL., Od 0:31 do podniesionych głów. Najgorsza kadra świata wstaje z kolan [online], weszlo.com, 7 listopada 2014 [dostęp 2020-10-29] (pol.).
- ↑ A.S. men’s soccer team finalized. ffas.as, 2011-08-23. [dostęp 2011-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ American Samoa break new ground. fifa.com, 2011-11-23. [dostęp 2011-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-29)]. (ang.).
- ↑ JamesJ. Montague JamesJ., For American Samoa, a Win Ignites a World Cup Dream [online], nytimes.com, 23 listopada 2011 [dostęp 2020-10-29] (ang.).
- ↑ Największe piłkarskie lania w historii futbolu [online], futbolnews.pl, 5 kwietnia 2010 [dostęp 2020-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2010-04-09] (pol.).
Linki zewnętrzne