Niżnia Soliskowa Ławka

Niżnia Soliskowa Ławka
Nižná Solisková štrbina
Ilustracja
Niżnia Soliskowa Ławka (wśród podpisanych obiektów)
Państwo

 Słowacja

Wysokość

ok. 2325 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Zadnia Soliskowa Turnia, Skrajna Soliskowa Turnia

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się punkt z opisem „Niżnia Soliskowa Ławka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Niżnia Soliskowa Ławka”
Ziemia49°09′32″N 20°01′56″E/49,158889 20,032222

Niżnia Soliskowa Ławka (słow. Nižná Solisková štrbina[1]) – głęboko wcięta przełęcz położona na wysokości ok. 2325 m n.p.m., znajdująca się w Grani Soliska w słowackiej części Tatr Wysokich. Oddziela ona od siebie dwie Soliskowe Turnie: wyższą północną Zadnią Soliskową Turnię i niższą południową Skrajną Soliskową Turnię. Niżnia Soliskowa Ławka jest wyłączona z ruchu turystycznego, dla taterników stanowi jeden z łatwiejszych dostępów do pobliskich wierzchołków, lecz jedynie od strony Doliny Furkotnej[2].

Niżnia Soliskowa Ławka zwana była niegdyś Przełączką w Soliskowych Turniach (Štrbina v Soliskových vežách)[2].

Pierwsze wejścia turystyczne:

  • Ernő Kaczander i István Laufer, 4 września 1909 r. – letnie, przy przejściu granią,
  • Gyula Hefty i Lajos Rokfalusy, 25 marca 1913 r. – zimowe, przy przejściu granią[2].

Przypisy

  1. ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 335. ISBN 83-01-13184-5.
  2. ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 101.
Grań Soliska