Ten artykuł od 2014-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Neuropatia cukrzycowa

neuropathia diabetica

Neuropatia cukrzycowa – najczęstsze przewlekłe powikłanie cukrzycy wywołane działaniem hiperglikemii i innych czynników na układ nerwowy. 25 procent diabetyków ma jego objawy, u połowy można stwierdzić neuropatię w badaniu neurologicznym, w neurofizjologicznym u 90% chorych.

• przewlekła czuciowo-ruchowa,
• autonomiczna,
• ostra czuciowa.

• nerwów czaszkowych,
• nerwów rdzeniowych (w tym piersiowych i lędźwiowych),
• ogniskowe neuropatie kończyn (w tym zespoły uciskowe),
• proksymalna ruchowa (amniotrofia),
• współistniejąca przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna.

• parestezje i dyzestezje rąk i stóp,
• bolesne kurcze mięśni i ostre napady bólu,
• ubytki czucia powierzchniowego i głębokiego,
• osłabienie siły mięśniowej,
• osłabienie lub zniesienie odruchów ścięgnistych,
• zmiany troficzne,
• zaburzenia autonomiczne.

Objawy są przewlekłe, nasilają się w nocy, nie mają związku z wysiłkiem fizycznym.

Dzielimy na objawowe i przyczynowe.

Leczeniem przyczynowym jest dobre wyrównanie cukrzycy, objawowe jest zróżnicowane w zależności od rodzaju neuropatii^[1].