Nerw pośredni, nerw Wrisberga (łac. nervus intermedius, nervus Wrisberg) – w anatomii człowieka część nerwu twarzowego zawierająca włókna czuciowe, smakowe i przywspółczulne^[1][2]. Po opuszczeniu pnia mózgu układa się pomiędzy częścią ruchową nerwu twarzowego (właściwym nerwem twarzowym) a nerwem przedsionkowym^[1]. Po wejściu do kanału nerwu twarzowego łączy się z częścią ruchową nerwu twarzowego w zwoju kolanka.

Włókna przywspółczulne biorą początek w jądrze ślinowym górnym. Przechodzą przez zwój kolanka nie ulegając przełączeniu. Część przedzwojowych włókien przywspółczulnych wchodzi w skład nerwu skalistego większego dochodząc wraz z nim do zwoju skrzydłowo-podniebiennego, w którym ulegają przełączeniu. Włókna zazwojowe wysyłają aksony unerwiające wydzielniczo gruczoł łzowy.

Pozostała część przedzwojowych włókien przywspółczulnych biegnie wraz z ruchową częścią nerwu twarzowego w jego kanale, aby wejść w skład struny bębenkowej. Po wyjściu z czaszki w szczelinie skalisto-bębenkowej dochodzi do nerwu językowego, aby następnie przełączyć się w zwoju podżuchwowym. Włókna zazwojowe unerwiają wydzielniczo śliniankę podżuchwową i śliniankę podjęzykową.

Włókna smakowe docierają do górnej części jądra samotnego.

Nazwa eponimiczna upamiętnia niemieckiego lekarza i anatoma Heinricha Augusta Wrisberga^[2].

• Ryszard Aleksandrowicz, Bogdan Ciszek: Anatomia kliniczna głowy i szyi. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 254-257. ISBN 978-83-200-3243-7.