Nauruz pers. نوروز, (zm. 13 sierpnia 1297) – mongolski emir, buntownik na terenie Transoksanii.

Był synem mongolskiego wicekróla na wschodnich terenach ilchanatu. W 1289 wszczął powstanie, którego nie udało się stłumić władzom centralnym. Nauruz reprezentował zarówno feudałów, którzy nie zgadzali się z próbami centralizacji władzy, jak i opcję promuzułmańską, opowiadającą się za porozumieniem z wyższymi muzułmańskimi warstwami^[1]. Pragnąc zyskać poparcie miejscowej ludności, zdecydował się przyjąć islam. W 1297 roku został pokonany i zabity w wyniku wyprawy Mahmuda Ghazana. Do historii przeszedł jako prześladowca nestorian.

• BogdanB. Składanek BogdanB., Historia Persji, t. 2, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2003, ISBN 83-88938-32-0, OCLC 749417040 . Brak numerów stron w książce
• Jerzy Hauziński, Irańskie intermezzo. Dzieje Persji w średniowieczu (VII - koniec XV w.), Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek 2008.
• Peter Jackson, Mongołowie i Zachód: podbój Azji i Europy, tajemnice najazdów na Polskę, imperium Tamerlana, przeł. Agnieszka Kozanecka, Warszawa: Bellona 2007.