PROFILPELAJAR.COM

Nasir al-Muhammad al-Ahmad as-Sabah
ناصر المحمد الأحمد الصباح
Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1940 ; Kuwejt
	Premier Kuwejtu
Okres	od 7 lutego 2006; do 4 grudnia 2011
Poprzednik	Sabah al-Ahmad al-Dżabir as-Sabah
Następca	Dżabir Mubarak al-Hamad as-Sabah
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nasir al-Muhammad al-Ahmad as-Sabah, arab. ‏ناصر المحمد الأحمد الصباح‎ (ur. 22 grudnia 1940 w Kuwejcie) – kuwejcki polityk, premier Kuwejtu od 7 lutego 2006 do 4 grudnia 2011, były ambasador i minister.

Kariera polityczna

Szejk Nasir w 1964 ukończył nauki polityczne i ekonomię na Uniwersytecie Genewskim w Szwajcarii. Po zakończeniu nauki zajmował różne stanowiska w administracji rządowej i dyplomacji Kuwejtu^[1]:

sierpień 1964 – trzeci sekretarz w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
październik 1964 – członek Stałej Misji Kuwejtu przy ONZ w Nowym Jorku
czerwiec 1965 – urzędnik Ministerstwa Spraw Zagranicznych
grudzień 1965 – Stały Przedstawiciel Kuwejtu przy Europejskim Biurze ONZ w Genewie
czerwiec 1966 – konsul generalny Kuwejtu w Szwajcarii
październik 1968 – ambasador w Iranie
1971 – ambasador w Afganistanie
1975-1979 – dziekan Korpusu Dyplomatycznego w Iranie i Afganistanie
maj 1979 – pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych
1979-1985 – podsekretarz Ministerstwa Informacji
1985-1988 – Minister Informacji, przewodniczący Narodowej Rady Kultury, Sztuki i Piśmiennictwa
1988-1990 – Minister Spraw Społecznych i Pracy
1990-1991 – Minister Spraw Zagranicznych
1991-2006 – Minister ds. Dworu Emira

Premier 2006-2011

Nasir al-Muhammad al-Ahmad as-Sabah 7 lutego 2006 został mianowany przez emira Kuwejtu Sabaha al-Ahmada al-Dżabira as-Sabaha nowym szefem rządu. Po czerwcowych wyborach parlamentarnych w 2006, 2 lipca 2006 został ponownie mianowany premierem kraju^[2].

4 marca 2007 podał się do dymisji, by nie dopuścić do głosowania nad wotum nieufności dla ministra zdrowia swojego gabinetu, wysuniętym przez członków parlamentu i zaplanowanym na dzień następny^[3]. Emir Kuwejtu dymisję przyjął, jednak 6 marca 2007 ponownie powierzył mu misję sformowania nowego gabinetu.

19 marca 2008 emir Sabah al-Ahmad al-Dżabir as-Sabah, z powodu konfliktu parlamentu z rządem, rozwiązał parlament i zarządził wcześniejsze wybory parlamentarne na 17 maja 2008^[4]. Po wyborach tych, 20 maja 2008 szejk Nasir po raz czwarty został mianowany szefem kuwejckiego rządu^[5].

25 listopada 2008 premier Nasir podał się do dymisji. Było to sposobem na uniknięcie parlamentarnego przesłuchania w sprawie zaproszenia i wyrażenia zgody na wjazd do kraju szyickiego lidera religijnego, oskarżanego o obrazę uczuć religijnych sunnitów oraz objętego zakazem wjazdu do Kuwejtu. Wśród zarzutów pod adresem premiera pojawiły się także oskarżenia o korupcję i pogorszenie działalności administracji państwowej^[6]. 1 grudnia 2008 emir Kuwejtu przyjął dymisję gabinetu, a 17 grudnia 2008 powierzył Nasirowi misję sformowania kolejnego rządu^[7]. Nowy rząd został sformowany i zaprzysiężony w styczniu 2009.

Na początku marca 2009 grupa parlamentarzystów złożyła wniosek o przesłuchanie premiera Nasira przed parlamentem, gdyż zarzucała mu finansowe nieprawidłowości w jego kancelarii oraz niepodejmowanie właściwych działań, przeciwdziałających światowemu kryzysowi gospodarczemu^[8]. W celu uniknięcia przesłuchania, 16 marca 2009 premier Nasir po raz kolejny rozwiązał swój gabinet i podał się do dymisji^[9]. Tego samego dnia emir Sabah al-Ahmad al-Dżabir as-Sabah przyjął dymisję rządu. 18 marca 2009 emir rozwiązał parlament i zarządzał przeprowadzenie nowych wyborów parlamentarnych w ciągu 60 dni^[10]. Wybory odbyły się 16 maja 2009, a w ich wyniku do parlamentu po raz pierwszy w historii Kuwejtu dostały się kobiety^[11].

20 maja 2009 emir Sabah al-Ahmad al-Dżabir as-Sabah po raz kolejny powierzył misję sformowania nowego gabinetu premierowi Nasirowi^[12].

Pod koniec grudnia 2010 opozycyjni deputowani złożyli przeciwko rządowi wniosek o wotum nieufności z powodu stłumienia antyrządowej demonstracji z 8 grudnia 2010 przez służby bezpieczeństwa, wskutek czego co najmniej 5 osób zostało rannych^[13]. 5 stycznia 2011 rząd otrzymał wotum zaufania, stosunkiem głosów 25 do 22^[14].

Na początku kwietnia 2011 premier Nasir ponownie podał się do dymisji, jednak 5 kwietnia 2011 emir powierzył mu misję sformowania kolejnego gabinetu. Była ona siódmą z kolei od czasu objęcia urzędu w 2006^[1].

28 listopada 2011 premier Nasir podał swój rząd do dymisji. Emir dymisję przyjął i 30 listopada 2011 nowym szefem rządu mianował dotychczasowego pierwszego wicepremiera i ministra obrony, Dżabira Mubaraka al-Hamada as-Sabaha, który został zaprzysiężony 4 grudnia 2011. Powodem rezygnacji były protesty społeczeństwa i opozycji przeciwko polityce rządu, który był oskarżany o korupcję i przekupywanie deputowanych. W listopadzie 2011 w kraju dochodziło do licznych protestów społecznych, kulminacją których było zajęcie budynku parlamentu przez demonstrantów 16 listopada 2011, co uniemożliwiło jego dalsze funkcjonowanie. Aresztowanych zostało wówczas 24 osób^[15]^[16].