Narodowy Uniwersytet Aerokosmiczny im. Żukowskiego „Charkowski Instytut Lotniczy” (ukr. Національний аерокосмічний університет імені М. Є. Жуковського «Харківський авіаційний інститут») – ukraińska publiczna uczelnia wyższa.
Historia
Poprzednikiem uniwersytetu był Charkowski Instytut Lotniczy, założony w 1930, jednym z inicjatorów jego powstania był Gieorgij Proskura. Instytut składał się z dwóch wydziałów: konstrukcji samolotów i konstrukcji silników. W pierwszym roku funkcjonowania Instytutu, zatrudnionych na nim było 12 wykładowców, a edukację podjęło 69 studentów[1].
Wśród pracowników Instytutu był m.in. Archip Lulka, który pracował nad konstruowaniem silników turboodrzutowych. W czasie II wojny światowej, gdy Charków został zajęty przez Niemców, Instytut został ewakuowany do Kazania[1].
W 1977 roku dyrektorem Wydziału Projektowania Samolotów został Oleg Antonow. 31 marca 1978 instytutowi nadano imię Nikołaja Żukowskiego[1].
Po uzyskaniu niepodległości przez Ukrainę, w 1998 roku Instytut został przemianowany na Państwowy Uniwersytet Aerokosmiczny, a 11 września 2000 roku, uzyskał status uniwersytetu narodowego[1].
Struktura organizacyjna
W skład uczelni wchodzą następujące jednostki organizacyjne[2]:
- Wydział Budowy Samolotów
- Wydział Systemów Sterowania Samolotami
- Wydział Silników Lotniczych
- Wydział Nauk Humanistycznych
- Wydział Radioelektroniki, Systemów Komputerowych i Telekomunikacji
- Wydział Technologii Rakietowych i Kosmicznych
- Wydział Inżynierii Oprogramowania i Ekonomii
- Wydział Studiów Korespondencyjnych
- Instytut Modelowania Fizycznego
Zobacz też
Przypisy