Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach

Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Ilustracja
Państwo

 Grecja

Miejscowość

Ateny

Data założenia

1829

Zakres zbiorów

sztuka grecka od czasów prehistorycznych do późnego antyku

Wielkość zbiorów

ponad 20 tys.

Powierzchnia ekspozycji

ponad 8 tys. m²

Położenie na mapie Aten
Mapa konturowa Aten, w centrum znajduje się punkt z opisem „Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach”
Położenie na mapie Grecji
Mapa konturowa Grecji, w centrum znajduje się punkt z opisem „Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach”
Ziemia37°59′21″N 23°43′57″E/37,989167 23,732500
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach (gr. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο) – muzeum w Atenach, gromadzące zabytki archeologiczne z obszaru Grecji od czasów prehistorycznych do późnego antyku. Jest największym muzeum w Grecji oraz jednym z ważniejszych na świecie[1].

Historia

Pierwsze narodowe muzeum archeologiczne w Grecji zostało założone przez premiera Grecji Joanisa Kapodistriasa na Eginie w 1829. W kolejnych latach zbiory archeologiczne były przenoszone do różnych sal wystawowych aż do roku 1858, kiedy to został ogłoszony międzynarodowy konkurs na lokalizację i opracowanie koncepcji architektonicznej nowego muzeum[2].

Budowa obecnego muzeum rozpoczęła się w 1866 roku i została zakończona w 1889. Sfinansowano ją ze środków rządu greckiego, Greckiego Towarzystwa Archeologicznego i społeczeństwa Myken. Głównymi darczyńcami byli: Eleni Tositsa (przekazanie gruntów pod budowę muzeum) oraz Demetrios i Nikolaos Vernardakis z Petersburga, którzy wsparli budowę finansowo.

Początkowo muzeum nosiło nazwę Muzeum Centralne. Nazwa została zmieniona na obecną w 1881 roku przez premiera Grecji Charilaosa Trikupisa. Podczas II wojny światowej muzeum zamknięto, zaś eksponaty umieszczono w opieczętowanych skrzyniach i zakopano w celu uniknięcia ich zniszczenia i grabieży. W 1945 zbiory ponownie udostępniono.

W południowym skrzydle mieści się muzeum epigrafii z najbogatszą na świecie kolekcją inskrypcji. Muzeum inskrypcji rozbudowano w latach 1953-1960 według projektu Patroklosa Karantinosa[3].

Zbiory

Muzeum jest podzielone na działy:

  • prehistoria (neolit, kultura cykladzka, kultura mykeńska)
  • rzeźba (od epoki archaicznej VIII w. p.n.e. aż po hellenistyczną, III i II w. p.n.e.)
  • ceramika (od stylu geometrycznego IX w. p.n.e. do końca IV w. n.e.)
  • odkrycia z Santorynu
  • metalurgia
  • sztuka starożytnego Egiptu
  • starożytny Bliski Wschód
  • osobny dział z eksponatami związanymi z wrakiem z Antykithiry, z oddzielną salą, poświęconą oryginałowi, modelom i multimedialnym prezentacjom mechanizmu zegara z Antykithiry
  • Samodzielne mniejsze zbiory obejmują przedmioty z brązu, biżuterię oraz freski z wyspy Tira, które powstały pod silnym wpływem minojskim.
Zbiory
Dział Pomieszczenia Wybrane obiekty
Prehistoria
(Neolit, Cyklady, Kultura mykeńska) 		3–6, 48[4]
  • Maska Agamemnona, złota maska pośmiertna, datowana na 1550–1500 p.n.e.
    Maska Agamemnona, złota maska pośmiertna, datowana na 1550–1500 p.n.e.
  • Złote diademy z Myken
    Złote diademy z Myken
  • Mykeńskie złote puchary
    Mykeńskie złote puchary
Rzeźby 7–34
Wazy i obiekty pochodzące z Kultury Minojskiej (w tym kolekcje: Stathatos i Vlastos-Serpieris) 42[5], 49–56[6]
  • Waza z Attyki przedstawiająca Chimerę
    Waza z Attyki przedstawiająca Chimerę
  • Wazy z brązu
    Wazy z brązu
Santorini 48
  • Fresk z ery brązu, znajdujący się w Akrotiri, Santorini
    Fresk z ery brązu, znajdujący się w Akrotiri, Santorini
  • Jeden z najlepiej zachowanych fresków na Santorini, przedstawiający walczących chłopców
    Jeden z najlepiej zachowanych fresków na Santorini, przedstawiający walczących chłopców
  • Fresk przedstawiający wiosenny krajobraz Akrotiri
    Fresk przedstawiający wiosenny krajobraz Akrotiri
Metalurgia 36–39
Sztuka Starożytnego Egiptu i Bliskiego Wschodu 40–41
  • Egipska maska pośmiertna
    Egipska maska pośmiertna
  • Egipski naszyjnik
    Egipski naszyjnik
  • Statua
    Statua
Muzeum Epigraficzne 1, 9, 11
  • Najstarsza grafika z Attyki, VII p.n.e. Bustrofedon, pomieszczenie nr 11
    Najstarsza grafika z Attyki, VII p.n.e. Bustrofedon, pomieszczenie nr 11
  • Fragment "Świętego prawa" Akropolu i Hekatompedonu, 485/4 p.n.e.
    Fragment "Świętego prawa" Akropolu i Hekatompedonu, 485/4 p.n.e.
  • Dekret honorowy, 313–312 p.n.e..
    Dekret honorowy, 313–312 p.n.e..

Przypisy

  1. ↑ Ministerstwo Kultury Grecji | Narodowe Muzeum Archeologiczne
  2. ↑ The National Archaeological Museum (2000) Euangelia Kypraiou Archaeological Receipts Fund Direction of Publications, Athens Greece
  3. ↑ http://www.cityofathens.gr/portal/site/AthensPortal/menuitem.d11c8c76b66cf1c27d4139c3500000a0/indexbb64.html
  4. ↑ The Prehistoric Collection. nam.culture.gr. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]., Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach
  5. ↑ Stathatos Collection. odysseus.culture.gr. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-21)]., National Archaeological Museum
  6. ↑ The Vase and Minor Objects Collection. odysseus.culture.gr. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-20)]., Narodowe Muzeum Archeologiczne a Atenach