| Państwo
|
 Japonia
|
| Data urodzenia
|
2 lutego 1955
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
0
|
| Najwyżej w rankingu
|
214 (4 lipca 1983)
|
| Australian Open
|
4R (1977, 1979)
|
| Roland Garros
|
2R (1977, 1981))
|
| Wimbledon
|
2R (1976)
|
| US Open
|
1R (1981)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
0 WTA, 3 ITF
|
| Najwyżej w rankingu
|
120 (1 lutego 1988)
|
| Australian Open
|
F (1978)
|
| Roland Garros
|
QF (1981, 1984)
|
| Wimbledon
|
3R (1981)
|
| US Open
|
2R (1976, 1978)
|
Naoko Satō (jap. 佐藤直子 Satō Naoko; ur. 2 stycznia 1955) – japońska tenisistka, finalistka wielkoszlemowego Australian Open w grze podwójnej, reprezentantka w Pucharze Federacji.
Pod koniec lat 70. Japonka regularnie startowała w turniejach, także wielkoszlemowych. Najlepsze wyniki osiągała w Australian Open, docierając w 1977 (w edycji styczniowej) do ćwierćfinału. Była także w 1/8 finału tego turnieju w edycji grudniowej 1977 (uległa Evonne Goolagong) oraz w 1979. Należy zauważyć, że mistrzostwa Australii, chociaż formalnie nie utraciły statusu wielkoszlemowego, nie cieszyły się w tym okresie największym prestiżem i wielokrotnie brakowało na starcie czołowych zawodniczek.
W 1978 Japonka dotarła do finału Australian Open w deblu. Partnerowała jej reprezentantka gospodarzy Pam Whytcross, a w finale kombinacja japońsko-australijska uległa Betsy Nagelsen i Renácie Tomanovej 5:7, 2:6.
W reprezentacji narodowej w Pucharze Federacji Naoko Satō występowała w latach 1976–1980, zarówno jako singlistka, jak i deblistka. Bilans jej występów pucharowych wynosi 10 zwycięstw i 12 porażek.
Bibliografia
