.303 British
(7,7 × 56 mm R)
|
| Rodzaj
|
nabój karabinowy
|
| Kaliber
|
.303
|
| Średnica
|
| pocisku
|
7,92 mm
|
| min. szyjki
|
8,58 mm
|
| max. szyjki
|
8,64 mm
|
max. stożka
przejściowego
|
10,19 mm
|
| max. łuski
|
11,68 mm
|
| kryzy
|
13,72 mm
|
| Długość
|
| łuski
|
56,44 mm
|
| pocisku
|
32,50 mm
|
| naboju
|
77 mm
|
| Masa
|
| naboju
|
24,9–25,4 g
|
materiału
miotającego
|
2,43 g
|
| Inne
|
.303 British – brytyjski nabój karabinowy wprowadzony do uzbrojenia armii brytyjskiej w 1888 roku jednocześnie z karabinem Lee-Metford. Nominalny kaliber wynosi 0,303 cala (7,7 mm), faktyczna średnica pocisku jest nieco większa.
Nabój .303 był początkowo elaborowany prochem czarnym, ale już w 1891 roku powstała jego wersja elaborowana kordytem. Zmiana materiału miotającego wymusiła dokonanie zmian w karabinie i w rezultacie w 1895 roku do uzbrojenia przyjęto karabin Lee-Enfield zasilany amunicją .303 British elaborowaną prochem bezdymnym.
Nabój .303 British był przepisowym nabojem karabinowym armii brytyjskiej podczas obu wojen światowych. W okresie międzywojennym był także używany przez armię japońską i Wojsko Polskie (głównie jako amunicja do lotniczych karabinów maszynowych). Po II wojnie światowej w Wielkiej Brytanii planowano zastąpienie go nowym nabojem pośrednim .280 Mk1Z, jednak pod wpływem nacisków amerykańskich w NATO ostatecznie jego następcą został nabój 7,62 × 51 mm NATO.
Bibliografia
