Ten artykuł od 2016-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Mykoła Szmatko

Микола Гаврилович Шматько

Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1943 Ukraina, Krasnohoriwka, Obwód doniecki
Data śmierci	15 września 2020
Dziedzina sztuki	rzeźba malarstwo
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Mykoła Hawryłowycz Szmatko (ukr. Микола Гаврилович Шматько; ur. 17 sierpnia 1943 w mieście Krasnohoriwka, Obwód doniecki, zm. 15 września 2020^[1]) – ukraiński rzeźbiarz i malarz. Urodził się i tworzył na Ukrainie. Swoje prace realizował bez wsparcia ze strony rządu i sponsorów, stworzył ponad 750 (płaskorzeźb, reliefów wysokich i rzeźb oraz około 500 obrazów.

W autorskiej kolekcji galerii "Shmatko and Sons", wystawionych jest 70 rzeźb z marmuru uralskiego i włoskiego oraz około 300 obrazów (malarstwo, grafika). W roku 2000 Szmatko został mianowany profesorem sztuki i sztuki twórczej Instytutu Moskiewskiego. W 2007 roku otrzymał nagrodę Lorenzo il Magnifico (Wawrzyńca Wspaniałego) na biennale we Florecji.

W roku 2004 Ławra Świętogórska powierzyła mu wykonanie z marmuru rzeźby Matki Bożej. Postać o wysokości 4,2 m została wyrzeźbiona z dwóch bloków marmuru „Ural” o masie 40 ton i ustawiona na 8-metrowym postumencie.

• Stała wystawa w galerii „Shmatko & Sons”, 1985–1991, (Bołgrad, obwód odeski)
• Stała wystawa w galerii „Shmatko & Sons”, 1991–2003, (Krasnyj Łucz, obwód ługański)
• Wystawa indywidualna (Ługańsk) w 1992 r.
• Wystawa indywidualna (Kijów) w 1993 r.
• Wystawa indywidualna w „Instytucie światowej cywilizacji” w roku 2000 (Moskwa)
• Wystawa indywidualna w Doniecku w 2003 r.
• Stała wystawa w galerii „Shmatko & Sons, 2003–2004, (Słowiańsk, obwód doniecki)
• Stała wystawa w galerii „Shmatko & Sons” 2004–2010, (Ługańsk)
• Florence Biennale 2007 (Florencja, Włochy) – nagroda Lorenzo il Magnifico
• Florence Biennale 2009
• 2012: Art Monaco 2012, Monako

• Скульптор із підземелля Микола Шматько. „День”. № 167, 11.09.1999. [dostęp 2010-02-23]. (ukr.). brak numeru strony
• Елена Смирнова: "Я 13 лет жил в подземелье" – говорит скульптор-самородок Иколай Шматько, которого сегодня называют "королем мрамора". Факты и комментарии, 10.09.2003. [dostęp 2010-02-23].