Mury serwiańskie, mury Serwiusza (łac.Murus Servii Tullii) – mylna nazwa muru obronnego wzniesionego z rozkazu senatu po 378 p.n.e. wokół antycznego Rzymu po najeździe Galów w 390 p.n.e. pod wodzą Brennusa. Mur ten miał około 3,5 metra grubości i ponad 7 metrów wysokości, a jego obwód wynosił około 11 kilometrów i zbudowany był z wykorzystaniem resztek ziemnego wału (agger) istniejącego najprawdopodobniej od czasów króla Serwiusza Tuliusza (od niego pochodzi nazwa murów). Szczątki murów serwiańskich zachowały się do dziś w stanie pozwalającym na określenie ich zasięgu.
