Muhammad Nasir ad-Din al-Albani
|
| Data i miejsce urodzenia
|
1914
Szkodra
|
| Data i miejsce śmierci
|
2 października 1999
Amman
|
| Zawód, zajęcie
|
pisarz, teolog
|
Muhammad Nasir ad-Din al-Albani (ur. 1914 w Szkodrze[1][2], zm. 2 października 1999[2][3] w Ammanie[4][5][6][7]) – syryjski pisarz i teolog pochodzenia albańskiego, specjalizujący się w hadisach[5][4]. Jest uważany jednego z najwybitniejszych islamskich uczonych XX wieku[1][2][8]. Za swój wpływ na studia islamskie został uhonorowany Nagrodą Króla Fajsala[7].
Biografia
Młodość i kariera
Urodził się w 1914 roku w Szkodrze, ówczesnej stolicy Albanii. W dzieciństwie przeniósł się wraz z rodziną do Damaszku[4][7], gdzie po podstawowej edukacji uczył się arabistyki i islamu u wybitnych uczonych[1]. Żeby pomóc w utrzymaniu rodziny, pracował przy naprawie zegarków[1][2][7].
W latach 30. zaczął specjalizować się w hadisach[1][7]. Bardzo szybko stał się w tej dziedzinie autorytetem, łącznie napisał i zredagował ponad 300 książek, z których wiele wywarło znaczący wpływ nie tylko na studia nad hadisami, ale nawet na inne gałęzie współczesnych studiów islamskich[1].
Al-Albani był wykładowcą w europejskich i arabskich krajach, m.in. w Katarze, Kuwejcie, Egipcie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Maroku, Arabii Saudyjskiej i Niemczech[1].
Represje ze strony władz syryjskich
Chociaż al-Albani nie był zaangażowany w działalność polityczną, był popularny w Syrii. Zaniepokoiło to władze syryjskie, które zaczęły go w latach 60. kontrolować[2][7]. Przed wybuchem wojny sześciodniowej w 1967 r. został na miesiąc uwięziony w cytadeli[2][7]. Po wybuchu wojny został na krótko wypuszczony, jednak po zaostrzeniu się konfliktu ponownie aresztowany i osadzony w damasceńskim więzieniu al-Hasakah, tym razem na 8 miesięcy[2].
Ostatnie lata życia
W latach 90. przeniósł się do Jordanii, gdzie spędził ostatnie kilka lat swojego życia[1].
Przypisy
