Mroczne miasta (fr. Les Cités obscures) – francuskojęzyczna seria komiksowa, której twórcami są belgijski rysownik i architekt François Schuiten i francuski scenarzysta Benoît Peeters. Ukazuje się od 1983 nakładem belgijskiego wydawnictwa Casterman[1]. Po polsku pierwszy tom opublikowało wydawnictwo Manzoku[2], a kolejne tomy – wydawnictwo Scream Comics[3].
Fabuła
Mroczne miasta są zbiorem niezależnych opowieści, w których główną lub pośrednią rolę odgrywają architekci i urbaniści, a także "urbitekci" – wymyślone przez twórców serii postaci łączące obydwa zawody. Osadzona w świecie alternatywnym do rzeczywistego, seria przedstawia wizje miast i budowli, które mają wpływ na głównych bohaterów, a często są też konstrukcjami inteligentnymi.[4]
Tomy
Seria główna
| Tom
|
Wydanie polskie
|
Wydanie oryginalne
|
| 1
|
Mury Samaris (2008)
|
Les Murailles de Samaris (1983)
|
| 2
|
Gorączka urbikandyjska (2019)
|
La Fièvre d'Urbicande (1985)
|
| 3
|
Wieża (2021)
|
La Tour (1987)
|
| 4
|
Droga do Armilii (2021)
|
La Route d'Armilia (1988)
|
| 5
|
Brüsel (2022)
|
Brüsel (1992)
|
| 6
|
Pochyłe dziecko (2021)
|
L'Enfant penchée (1996)
|
| 7
|
Cień mężczyzny (2022)
|
L'Ombre d'un homme (1999)
|
| 8
|
Niewidzialna granica (2022)[5]
|
La Frontière invisible 1 (2002)
|
| 9
|
La Frontière invisible 2 (2004)
|
| 10
|
Teoria ziarnka piasku (2023)[6]
|
La Théorie du grain de sable 1 (2007)
|
| 11
|
La Théorie du grain de sable 2 (2008)
|
| 12
|
Powrót kapitana Nemo (2024)
|
Le retour du capitane Nemo (2023)
|
Poza serią
| Tom
|
Wydanie polskie
|
Wydanie oryginalne
|
| 1
|
|
Le Mystère d'Urbicande (1985)
|
| 2
|
Archiwista (2024)
|
L'Archiviste (1987)
|
| 3
|
|
L'Encyclopédie des transports présents et à venir (1988)
|
| 4
|
|
Le Musée A. Desombres (1990)
|
| 5
|
Wspomnienia z wiecznej teraźniejszości (2024)
|
Souvenirs de l'Éternel présent (19923)
|
| 6
|
|
L'Écho des Cités (1993)
|
| 7
|
|
Mary la penchée (1995)
|
| 8
|
|
Le dossier B. (1995)
|
| 9
|
|
Le Guide des Cités (1996)
|
| 10
|
|
Voyages en Utopie (2000)
|
| 11
|
|
L'Étrange Cas du docteur Abraham (2001)
|
| 12
|
|
L'Affaire Desombres (2002)
|
| 13
|
|
Les Portes du Possible (2005)
|
| 14
|
|
L'Atelier de Schuiten-Peeters (2008)
|
Nagrody i odbiór krytyki
Mroczne miasta zdobyły uznanie drobiazgowym oddaniem detali architektonicznych przez François Schuiten, tworzącego w swych rysunkach projekty łączące dawne style z fantastyką naukową. Drugi tom serii, Gorączka urbikandyjska, otrzymał Nagrodę za najlepszy komiks na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu w Angoulême w 1985.[7] Amerykańska edycja siódmego tomu została w 2022 uhonorowana Nagrodą Eisnera w kategorii najlepszego materiału międzynarodowego[8].
Przypisy
- ↑ PhilippeP. MAGNERON PhilippeP., Les cités obscures - BD, informations, cotes [online], www.bedetheque.com [dostęp 2019-08-05] (fr.).
- ↑ Mroczne Miasta - 1 - Mury Samaris - komiks.gildia.pl - komiks, recenzje, newsy, galerie, konkursy [online], www.komiks.gildia.pl [dostęp 2019-08-05] .
- ↑ Sierpniowe i wrześniowe zapowiedzi od wydawnictwa Scream Comics [online], Filmozercy.com, 2 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-05] (pol.).
- ↑ Opis fabuły i recenzja serii.
- ↑ W polskim wydaniu tomy 8. i 9. ukazały się w jednym albumie zbiorczym.
- ↑ W polskim wydaniu tomy 10. i 11. ukazały się w jednym albumie zbiorczym.
- ↑ Opis tomu i informacja o nagrodzie.
- ↑ The winners of the 2022 Eisner Awards are... [online], Popverse, 23 lipca 2022 [dostęp 2022-07-26] (ang.).