Mołnia 1-3 – radzieckisatelita telekomunikacyjny typu Mołnia 1, trzeci operacyjny satelita tego typu. Transmitował sygnały telewizyjne oraz dwustronną łączność telefoniczną i telegraficzną, korzystając ze stacji naziemnych systemu Orbita.
Budowa i działanie
Był to jeden z pierwszych radzieckich satelitów telekomunikacyjnych, dlatego część jego misji polegała na testowaniu nowych rozwiązań technicznych.
Statek składał się z hermetycznego cylindra, o rozmiarach 3,4×1,6 metra, zakończonego stożkami. W jednym z nich mieścił się system napędowy i silniczków korekcyjnych (KDU-414). Drugi mieścił czujniki zapewniające kontrolę położenia satelity względem Słońca i kuli ziemskiej[1].
W zakończeniach znajdowały się także:
czuły odbiornik (1000 MHz) i trzy nadajniki (800 MHz, 40W; jeden roboczy, dwa zapasowe). Sygnał telewizyjny nadawany w zakresie 3,4-4,1 GHz
Wokół sekcji cylindrycznej zamontowane było 6 paneli ogniw słonecznych i dwie kierunkowe anteny paraboliczne, rozmieszczone po przeciwległych stronach. Jedna z nich była zawsze zwrócona ku Ziemi, druga była zapasowa[1].
Misja
Schemat pokazujący przebieg typowej orbity typu Mołnia
Misja satelity rozpoczęła się 25 kwietnia 1966 roku, kiedy rakieta Mołnia wyniosła z kosmodromu Bajkonur trzeciego operacyjnego satelitę typu Mołnia-1 na silnie wydłużoną orbitę nachyloną pod dużym kątem do równika. Takie rozwiązanie zapewniało widoczność satelity na terytorium ZSRR przez czas od 8 do 12 godzin. Umieszczenie trzech statków na podobnych, ale przesuniętych względem siebie orbitach, zapewniało więc całodobową komunikację na terytorium kraju[1]. W momencie znalezienia się na orbicie otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-035A.
W ramach testów systemu SECAM III transmitował kolorowy obraz TV z Moskwy do Francji. Jako wyposażenie dodatkowe, satelitę wyposażono w kamerę służącą do robienia zdjęć pokrywy chmur, dzięki czemu w połączeniu ze zdjęciami z innych satelitów meteorologicznych można było uzyskać szerszy zakres danych o aktualnej sytuacji pogodowej[1].
Satelita spłonął w górnych warstwach atmosfery 11 czerwca 1973 roku.
