Motorola DynaTAC (DYNamic Adaptive Total Area Coverage) – pierwszy przenośny telefon komórkowy w systemie analogowym AMPS, zaprojektowany przez zespół Rudy’ego Kroloppa, a wynaleziony przez Martina Coopera. Z powodu rozmiarów i kształtu był żartobliwie nazywany butem lub cegłą.
Historia
Został zaprezentowany na specjalnym pokazie w Nowym Jorku3 kwietnia1973 przez Motorolę, jednak został dopuszczony do użytku dopiero dziesięć lat później – 21 sierpnia1983[2]. Aby Motorola DynaTAC mogła pojawić się na rynku producent potrzebował zgody od amerykańskiej Federalnej Komisji Komunikacji (FCC). Kosztował wtedy 3995 dolarów, a bateria wystarczała na pół godziny rozmowy, zaś maksymalny czas czuwania wynosił osiem godzin. W dniu premiery, przed sklepem w którym sprzedawano te telefony ustawiła się długa kolejka ludzi chcących kupić urządzenie[3]. Przez ten telefon dało się dzwonić jedynie w centrum Chicago. Jednakże pierwszą (testową) rozmowę przez sprzęt zrealizowano z centrum Nowego Jorku[4]. Pierwsza rozmowa tym telefonem odbyła się między Martinem Cooperem a jego rywalem Joelem Engelem, który pracował w Bell Labs jako szef działu badawczego[5]. Martin Cooper przyznał, iż inspiracją stworzenia tego telefonu był komunikator kapitana Kirka z serii telewizyjnej Star Trek[4].
W latach 1983–1984 urządzenie kupiło 12 000 osób[1].
Klawiatura
Oprócz przycisków do wybierania numerów znajdowały się przyciski funkcyjne takie jak: Rcl (Recall), Clr (Clear), Snd (Send), Sto (Store), Fcn (Function), End (End), Pwr (Power), Lock (Lock), Vol (Volume).
