Domknięcie epoki saskiej w numizmatycznej historii Rzeczypospolitej Obojga Narodów stanowią emisje monetarne królewiczów synów Augusta III. Pewne elementy umieszczane na tych emisjach pozwalają zaliczyć je do grupy monet sasko-polskich emitowanych wcześniej zarówno przez Augusta II jak i jego syna[1].
Monety Fryderyka Krystiana
Po śmierci Augusta III, w 1763 r. elektorem saskim został najstarszy, żyjący syn – Fryderyk Krystian, który panował niecały rok, umierając pod koniec 1763 r. W czasie jego panowania działały mennice w Dreźnie i Lipsku[3]. Monety sygnowano inicjałami zarządców[3]:
E.D.C (Ernest Dietrich Croll) albo I.F.ö.F (Johan Friedrich ö Feral) z mennicy lipskiej oraz
F.W.ö.F (Friedrich Wilhelm ö Feral) z zakładu w Dreźnie.
Na emitowanych monetach królewskie pochodzenie elektora saskiego podkreślane było zarówno poprzez ukoronowaną tarczę z herbami Polski, Litwy i Saksonii, jak i tytulaturę władcy[3]:
D(ei) G(ratia) FRID(ericus) CHRIST(ianus) PR(inceps) R(egius) POL(oniae) ET L(ithuaniae) DVX SAX(oniae) JUL(iciae) CL(iviae) MONT(ium) A(ngariae) ET W(estphaliae) S(acri) R(omani) I(mperii) ARCHIM(arschallus) ET ELECTOR
(pol. Z Bożej łaski Fryderyk Krystian Królewicz Polski i Litwy, książę Saksonii, Julich, Cleve, Bergu, Engergu i Westfalii, świętego rzymskiego cesarstwa arcymarszałek i elektor).
Na grubszych gatunkach pełny tytuł władcy pojawiał się zarówno na awersie (początek) jak i na rewersie (koniec), na drobniejszych – umieszczano tylko jego początkową część[3].
Po śmierci Fryderyka Krystiana pod koniec 1763 r. na tronie elektora Saksonii zasiadł jego niepełnoletni syn – Fryderyk August III (późniejszy książę warszawski). Do osiągnięcia pełnoletności w jego imieniu rządy sprawował –administrował – stryj, inny z synów Augusta III – Franciszek Ksawery[6].
W latach 1763–1768 zarządca Elektoratu Saksonii bił monety ze swoją podobizną i imieniem w mennicy w Dreźnie, oznaczane inicjałami zarządcy zakładu Ernesta Dietrich Crolla (E.D.C). Na monetach tych nie umieszczano herbów ani Polski, ani Litwy, natomiast pojawiała się rozbita pomiędzy awers i rewers w skrótowej postaci tytulatura królewicza polskiego, z wykorzystaniem jedynie imienia „Ksawery”[6]:
1769–1802 arcybiskupem i elektorem Trewiru, administratorem opactwa Prüm, koadiutorem biskupstwa w Elwangen i biskupem w Augsburgu.
W okresie sprawowania przez niego urzędów na bitych monetach od 20 krajcarów w górę umieszczano herby polsko-litewskie oraz tytuły związane z Rzecząpospolitą Obojga Narodów. Monety Klemensa Wacława powstawały w zakładach w: Ganzburg, Koblencji i Neuwied[8].
↑ abAdamA.DylewskiAdamA., Historia pieniądza na ziemiach polskich, wyd. pierwsze, Warszawa: Carta Blanca Sp. z o.o. Grupa Wydawnicza PWN, 2011, s. 213, ISBN 978-83-7705-068-2.
↑CzesławC.KamińskiCzesławC., JerzyJ.ŻukowskiJerzyJ., Katalog monet polskich 1697–1763 (Epoka Saska), Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 371–393.
↑ abcdCzesławC.KamińskiCzesławC., JerzyJ.ŻukowskiJerzyJ., Katalog monet polskich 1697–1763 (Epoka Saska), Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 371.
↑CzesławC.KamińskiCzesławC., JerzyJ.ŻukowskiJerzyJ., Katalog monet polskich 1697–1763 (Epoka Saska), Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 372–377.
↑CzesławC.KamińskiCzesławC., JerzyJ.ŻukowskiJerzyJ., Katalog monet polskich 1697–1763 (Epoka Saska), Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 375.
↑ abCzesławC.KamińskiCzesławC., JerzyJ.ŻukowskiJerzyJ., Katalog monet polskich 1697–1763 (Epoka Saska), Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 378.
↑CzesławC.KamińskiCzesławC., JerzyJ.ŻukowskiJerzyJ., Katalog monet polskich 1697–1763 (Epoka Saska), Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 379–388.
↑ abCzesławC.KamińskiCzesławC., JerzyJ.ŻukowskiJerzyJ., Katalog monet polskich 1697–1763 (Epoka Saska), Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 389.
↑CzesławC.KamińskiCzesławC., JerzyJ.ŻukowskiJerzyJ., Katalog monet polskich 1697–1763 (Epoka Saska), Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 390–393.
Bibliografia
Kamiński Cz., Żukowski J.:Katalog monet polskich 1697–1763 (Epoka Saska), Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1980.
Dylewski A.:Historia pieniądza na ziemiach polskich, CARTA BLANCA Sp. z.o.o., Warszawa 2011, ISBN 978-83-7705-068-2.