PROFILPELAJAR.COM

Molinezja ostropyska
	Poecilia sphenops
	Valenciennes, 1846
	; Samiec odmiany hodowlanej Black Molly
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Infragromada	doskonałokostne
Rząd	karpieńcokształtne
Rodzina	piękniczkowate
Rodzaj	Poecilia
Gatunek	molinezja ostropyska
Synonimy
	Gambusia modesta Troschel, 1865; Gambusia plumbea Troschel, 1865; Lembesseia parvianalis Fowler, 1949; Mollienesia altissima Hubbs, 1936; Mollienesia macrura Hubbs, 1935; Mollienesia pallida de Buen, 1943; Mollienisia sphenops (Valenciennes, 1846); Mollienesia sphenops altissima Hubbs, 1936; Mollienesia sphenops macrura Hubbs, 1935; Mollienesia sphenops pallida de Buen, 1943; Mollienesia sphenops vantynei Hubbs, 1935; Molinesia surinamensis, Müller & Troschel,1844; Mollienesia vantynei Hubbs, 1935; Platypoecilus mentalis Gill, 1877; Platypoecilus nelsoni Meek, 1904; Platypoecilus tropicus Meek, 1907; Poecilia boucardii Steindachner, 1878; Poecilia caudata Meek, 1909; Poecilia chisoyensis Günther, 1866; Poecilia dovii Günther, 1866; Poecilia spilonota Regan, 1908; Poecilia spilurus Günther, 1866; Poecilia tenuis Meek, 1907; Poecilia thermalis Steindachner, 1863; Poecilia vandepolli arubensis van Lidth de Jeude, 1887; Poecilia vetiprovidentiae Fowler, 1950;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Molinezja ostropyska^[3], molinezja ostrousta^[4] (Poecilia sphenops) – gatunek słodkowodnej ryby karpieńcokształtnej z rodziny piękniczkowatych (Poeciliidae).

Charakterystyka

Występowanie

Ameryka Środkowa

Wielkość

Samica większa, do 10 cm długości, samiec – 8 cm.

Wygląd

Płetwa odbytowa samca jest przekształcona w gonopodium. Znane są liczne odmiany tej ryby. Ubarwienie rozmaite (samiec jest barwniejszy), zwykle na tle zielonooliwkowym ma liczne punkty i plamy niebieskawe, czerwone lub brązowe. Prawdopodobnie z krzyżówki dwóch gatunków tego rodzaju powstała molinezja black molly - ciemno ubarwiona z tendencją do całkowicie czarnej barwy^{[potrzebny przypis]}. Długotrwała hodowla doprowadziła też do wyselekcjonowania odmiany wielkopłetwej. W hodowlach akwariowych były też uzyskiwane krzyżówki z gupikiem pawie oczko. Samca można poznać po gonopodium, ciężarna samica ma wydatnie powiększony brzuszek.

Hodowla

Jest to żywa, towarzyska ryba, odpowiednia do akwarium wielogatunkowego. Do jej hodowli zalecane jest akwarium średniej wielkości, dobrze zarośnięte. Należy pozostawić dużo miejsca do pływania. Dekoracje z kamieni i korzeni. Temperatura powinna wynosić 24–28 °C, należy stosować niewielki dodatek soli. Molinezje są bardzo wrażliwe na niską lub zmienną temperaturę wody. Zalecana dobrze filtrowana i dobrze natleniona woda. Należy stosować pokarm żywy i suchy z dodatkiem roślinnego.

Pokarm

Żywe larwy komarów: ochotka i wodzień, mniejsze żywe dafnie, również narybek. Mrożone serce wołowe, mrożona ochotka i mrożony wodzień. Pokarmy płatkowe roślinne i suszone dafnie. Można również podawać zmrożone i posiekane dżdżownice. Niezbędny dostęp do pokarmu roślinnego (patrz: spirulina, mrożony szpinak), rybka zjada chętnie glony oczyszczając akwarium.

Rozmnażanie

Jeżeli tylko utrzymane są odpowiednie parametry wody, rozmnażanie tego gatunku nie sprawia żadnych kłopotów, choć racjonalna hodowla wymaga czasu, cierpliwości oraz znajomości zasad dziedziczenia. Molinezje są rybami jajożyworodnymi, samice nie składają ikry, lecz rodzą w pełni ukształtowane młode, gotowe do samodzielnego życia. Do rozmnażania odpowiednia jest nieco wyższa temperatura wody ok. 26 °C. Zapłodnienie ma charakter wewnętrzny, samiec dokonuje go za pomocą płetwy odbytowej przekształconej w gonopodium. Tuż przed samym porodem dobrze jest umieścić samicę w specjalnym kotniku akwarystycznym (zanurzanej w zbiorniku plastikowej klatce). W ten sposób narybek zostanie uchroniony przed zjedzeniem przez matkę lub starsze osobniki (kotnik nie jest niezbędny, jeśli w akwarium jest bardzo dużo roślin i mało ryb, ale i tak nawet wówczas trzeba się liczyć ze stratą dużej części młodych). Zapłodnienie następuje w akwarium ogólnym. Ciężarną samicę umieszczamy w osobnym, dobrze zarośniętym akwarium o podobnych warunkach lub w kotniku, gdzie po pewnym czasie rodzi ona 10–60 młodych dość dużych rybek. Ciąża trwa ok. 4–6 tygodni. Aby samica nie zjadła swojego narybku, należy oddzielić ją od narybku po porodzie, np. w specjalnych kotnikach z przegrodą dla młodych.