Mohylewska Szosa

Mohylewska Szosa
Магілёўская шаша
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

południowe przedmieścia Orszy, sielsowiet Babinicki

Położenie na mapie Orszy
Mapa konturowa Orszy, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Mohylewska Droga”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Mohylewska Droga”
Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Mohylewska Droga”
Ziemia54°28′46,9″N 30°26′12,1″E/54,479694 30,436694

Mohylewska Szosa (Charkowski las) (biał. Магілёўская шаша, Харкаўскі лес) – uroczysko na południowo-wschodnich obrzeżach Orszy na Białorusi, obecnie Mikrorejon-3, w pobliżu wsi Panizouje, miejsce masowych rozstrzeliwań NKWD w latach 1930-1950. Nazwa pochodzi od przebiegającej w pobliżu drogi w kierunku Mohylewa.

Opis

Po odkryciu masowego grobu na Kobylackiej Górze powołano komisję złożoną z przedstawicieli organów radzieckich i administracyjnych. Komisja ta 20 września 1982 r. sporządziła akt, w którym powołała się na starszych mieszkańców okolicznych miejscowości, którzy pamiętali, że w latach 1937–40 „las na tak zwanej Górze Kobylackiej był miejscem masowych egzekucji niewinnych ludzi, podobnie jak las wzdłuż szosy mohylewskiej w pobliżu wsi Poddębce (ob. Panizouje)”[1].

Miejsce egzekucji i pochowania ofiar represji nie zostało upamiętnione, pomimo że w 1991 r. Miejski Komitet Wykonawczy Orszy wydał decyzję o umieszczeniu znaków pamięci w miejscach masowych rozstrzeliwań na Kobylackiej Górze i Mohylewskiej Drodze. W latach 90. XX w. w miejscu egzekucji w charkowskim lesie ustawiono krzyże.

Jesienią 2018 r. lokalni działacze ustawili na uroczysku drewniany krzyż z napisem „Ofiarom stalіnowskiego terroru rozstrzelanym tu w latach 30.”, lecz został on zniszczony w następnym roku[1].

Potomkowie represjonowanych i działacze społeczni z Orszy rozpoczęli zbiórkę podpisów pod elektroniczną petycją o ustanowienie w uroczysku pomnika. Podpisy są gromadzone w ramach kampanii publicznej „Забітыя, але не забытыя” (pol. „Zabici, nie zapomniani”).

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Białoruś: Potomkowie represjonowanych w czasach sowieckich żądają upamiętnienia swoich bliskich [online], Kresy24.pl - Wschodnia Gazeta Codzienna [dostęp 2020-10-01] (pol.).

Linki zewnętrzne