Miłosz I Teodorewić Obrenowić

Książę Serbii
Okres	od 6 listopada 1817 do 25 czerwca 1839
Następca	Milan Obrenowić
Książę Serbii
Okres	od 23 grudnia 1858 do 26 września 1860
Poprzednik	Aleksander Karadziordziewić
Następca	Michał Obrenowić
Dane biograficzne
Dynastia	Obrenowiciów
Data i miejsce urodzenia	18 marca 1780 Srednja Dobrinja
Data i miejsce śmierci	26 września 1860 Belgrad
Ojciec	Teodor Obrenowić
Matka	Wisznja Obrenowić z Matrinowiciów
Żona	Ljublica Wukomanowić
Dzieci	Petrija Obrenowić Sawka Obrenowić Gabriel Obrenowić Marija Obrenowić Teodor Obrenowić Milan Obrenowić Michał Obrenowić
Multimedia w Wikimedia Commons

Miłosz I Teodorewić Obrenowić (serb. Милош I Теодоровић Обреновић, Miloš I Teodorević Obrenović; ur. 18 marca 1780 w Srednej Dobynji, zm. 26 września 1860 w Belgradzie) – książę Serbii w latach 1817–1839 i 1858–1860, założyciel dynastii Obrenowiciów. W historiografii serbskiej zwany często kniaziem Miłoszem. Ojciec Michała I.

Uczestnik serbskich powstań antytureckich w latach 1804–1813 i 1815. Wódz II powstania antytureckiego. Uznany za naczelnego knezia objął rządy w Serbii, dzieląc władzę z paszą belgradzkim. W 1826 uzyskał autonomię dla kraju, dla siebie zaś w 1830 dziedziczny tytuł księcia. W 1839 abdykował na rzecz syna Milana. W 1858 powołany ponownie na tron książęcy. Zaprowadził rządy absolutne, godząc się jedynie na częstsze zwoływanie parlamentu (Skupsztiny). Utrwalił autonomię Serbii, nie zdołał jednak uwolnić jej spod wpływów tureckich.

Milosz I zmarł w swojej belgradzkiej rezydencji w 1860 roku^[1].