Mistrz Zbioru Manny
Zbór manny 1460–1470 Musée de la Chartreuse
|
Dziedzina sztuki
|
malarstwo
|
|
Mistrz Zbioru Manny – malarz niderlandzki czynny w latach 1460–1475, w północnej Holandii, prawdopodobnie w Haarlemie, Lejdzie i Utrechcie.
Jego nazwa pochodzi od jednego z obrazów pt. Zbiór manny. Był kontynuatorem stylu van Ouwatera; identyfikuje się go z Jacobem Clementszem lub Simonem Janszem[1].
Przypisywane prace
Dwa obrazy Zbór manny i Ofiarowanie ognia Żydom uważa się za skrzydła ołtarza ze sceną Ostatniej wieczerzy. Typologia i kompozycja figur, ustawionych bardzo blisko siebie sugeruje, iż Mistrz Zbioru Manny mógł być zaznajomiony z techniką iluminacji manuskryptów. Niektórzy historycy sugerują, iż był ilustratorem Biblia pauperum i Speculum humanae salvationis powstałych w latach 1465–1475. Podobny styl można odnaleźć w miniaturach manuskryptów utrechckich z tego samego okresu (np. Biblia Everta van Soudenbalcha z ok. 1465)[1].
- Zbór manny – 1460–1470, 66,6 x 50,7 cm. , Musée de la Chartreuse, Douai[2]
- Ofiarowanie ognia Żydom – 1460–1470, 69,5 x 51,4 cm., Museum Boijmans Van Beuningen Rotterdam[2]
- Święty Piotr – grisaille na rewersie Ofiarowania; 1460–1470, 69,5 x 51,4 cm., Rotterdam, Museum Boymans Van Beuningen[2]
- Ukrzyżowanie – 1460–1470, 71 x 52,5 cm., Musée de la Chartreuse Douai[2]
- Uzdrowienie ślepca – 1470–1480, 90 x 75 cm., Museum Catharijneconvent, Utrecht[2]
Przypisy
Bibliografia
- Robert Genaille: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6.