Mirage – ósmy album studyjny Klausa Schulzego, wydany w kwietniu 1977 roku w Wielkiej Brytanii nakładem Island Records oraz w Niemczech nakładem wytwórni Brain[1]. Wielokrotnie wznawiany, w tym 31 stycznia 2005 roku nakładem Revisited Records jako CD z dodatkowym, wcześniej niewydanym utworem.
Album
Klaus Schulze nagrał Mirage styczniu 1977 roku dedykując go bratu, Hansowi Dieterowi, który zmarł w tym czasie na raka. „W tym czasie mój brat umierał, a ja byłem w dość ponurym nastroju, co odbiło się na Mirage – jak stwierdził artysta w jednym z wywiadów[3].
Album ma strukturę zbliżoną do symfonicznej. Każdy z jego dwóch utworów: „Velvet Voyage” i „Crystal Lake” dzieli się na sześć części z eksperymentalnymi dźwiękami służącymi jako powracające tematy. Ma zimne i lodowate tekstury, przenoszące słuchaczy na krawędź przesilenia zimowego[2]. Sam Schulze stwierdził, że nadał swojemu „zimowemu” dziełu „klimat podobny do płatków śniegu opadających powoli i niezauważalnie w nocnym krajobrazie, stopniowo zakrywających ciemne tło z białą powierzchnią, aż kilka odległych gwiazd odbije się na niej i migocze”[3].
Lista utworów
Lista i informacje według Discogs[1]:
Side A
| 1.
|
Velvet Voyage
1. 1984
2. Aeronef
3. Eclipse
4. Exvasion
5. Lucidinterspace
6. Destinationvoid
|
28:26
|
|
|
|
|
|
|
|
28:26
|
|
|
|
|
Side B
| 2.
|
Crystal Lake
1. Xylotones
2. Chromewaves
3. Willowdreams
4. Liquid Mirrors
5. Springdance
6. A Bientôt
|
29:09
|
|
|
|
|
|
|
|
29:09
|
|
|
|
|
- Klaus Schulze – kompozytor, producent
Wznowienie (2005)
Album został wydany ponownie 31 stycznia 2005 roku nakładem Revisited Records jako CD z dodatkowym utworem[4].
| 1.
|
Velvet Voyage
1. 1984
2. Aeronef
3. Eclipse
4. Exvasion
5. Lucidinterspace
6. Destinationvoid
|
28:16
|
|
|
|
|
| 2.
|
Crystal Lake
1. Xylotones
2. Chromewaves
3. Willowdreams
4. Liquid Mirrors
5. Springdance
6. A Bientôt
|
29:15
|
|
|
Bonus Track:
|
|
| 3.
|
In Cosa Crede Chi Non Crede?
|
19:39
|
|
|
|
|
|
|
|
1:17:10
|
|
|
|
|
Utwór dodatkowy, „In Cosa Crede Chi Non Crede?”, jest alternatywnym miksem „Destinationvoid”, ostatniej części „Velvet Voyage”[3].
- Klaus D. Müller – producent wznowienia, zdjęcia
- Michael Schmitz – koordynator wznowienia
- Thomas Ewerhard – layout wznowienia
- Klaus D. Müller, Albrecht Piltz – autorzy tekstów informacyjnych w książeczce dołączonej do albumu
- Jim Pitulski, Markus Schurr – tłumaczenie tekstów informacyjnych
Kolejne wznowienie (tej samej wersji) pojawiło się 24 czerwca 2016 roku nakładem niemieckiej wytwórni MIG (Made In Germany), specjalizującej się we wznowieniach[5].
Wznowienie (2017)
W 2017 roku, z okazji 40. rocznicy wydania oryginalnego albumu wytwórnia MIG przekazała materiał muzyczny Mirage w ręce Toma Damsa (Solar Moon), który jest członkiem zespołu studyjnego Klausa Schulzego od 1998 roku, kiedy to pracował z nim nad prawie wszystkimi utworami z serii Contemporary Works. Tom Dams odrestaurował materiał tworząc cyfrową wersję Mirage, która jest jak najbardziej zbliżona do jej analogowego pierwowzoru[6].
Opinie krytyków
W ocenie Jima Brenholtsa z AllMusic Mirage to „jeden z najlepszych albumów Klausa Schulzego. Jest to z pewnością jeden z najbardziej mrocznych zestawów muzyki elektronicznej w historii”[2].
Zdaniem Thoralfa Koßa z Musikreviews.de Mirage to „elektroniczna, uroczysta symfonia w bieli, która rozwija się jak cichy, nocny zimowy krajobraz bez wiru płatków”[3].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Mirage na oficjalnej stronie Klausa Schulzego
