Uczyła się i rozwijała swój talent muzyczny w Ostrowcu Świętokrzyskim, m.in. w zespole pieśni i tańca, działającym w ostrowieckim Zakładowym Domu Kultury. Przed szerszą publicznością zadebiutowała w wieku 8 lat, wygrywając jedną z edycji audycji „Mikrofon dla wszystkich”[1]. Występowała w rzeszowskim kabarecie Porfirion[2]. W 1963 wraz z Tadeuszem Nalepą wystąpiła na II „Festiwalu Młodych Talentów” w Szczecinie[3]. Sławę zdobyła podczas występów z założonym w 1965 przez Tadeusza Nalepę, Stanisława Guzka (Stana Borysa) i siebie zespołem Blackout, przekształconym w 1968 w Breakout. W 1966 współpracowała z grupą The Original London Beat, angielskim zespołem, który w ramach wymiany związków muzycznych w 1965 jako pierwszy przekroczył żelazną kurtynę w okresie zimnej wojny, nagrała z nim dwa utwory na EP-kę dla Polskich Nagrań „Muza”[4]. W 1968 występowała wraz z Breakout w Holandii[5]. Jej największe i najbardziej znane przeboje pochodzą z pierwszej płyty grupy, zatytułowanej Na drugim brzegu tęczy. Były to: Na drugim brzegu tęczy, Poszłabym za tobą, Gdybyś kochał hej (ten utwór znalazł się na pierwszym miejscu radiowych list przebojów w 1969, a na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu zdobył nagrodę specjalną[6]). Jako wokalistka Kubasińska wzięła także udział w nagraniu płyt 70a, Mira, Ogień, NOL, Żagiel Ziemi, ZOL.
Po rozwiązaniu grupy w 1982 wycofała się z estrady. Produkowała i rozwoziła farby dla zaopatrzenia artystów plastyków, pracowała w barku na Dworcu Centralnym w Warszawie, szyła szelki, była dostawcą słodyczy i ciast, malowała Smurfy, figurki pamiątkowe, lepiła pierogi[7]. Okazjonalnie pojawiała się na muzycznych imprezach wspomnieniowych, jak np. Old Rock Meeting w Operze Leśnej w 1986 i 1987. Od 1994 stale współpracowała ze szczecińskim zespołem After Blues. Początkowo opracowała wspólnie z zespołem nowe wersje swoich starych utworów z czasów Breakoutu, później zaczęła śpiewać także nowe kompozycje[8]. W latach 90. i na początku XXI wieku koncertowała również z takimi zespołami, jak Kasa Chorych, K.G. Band i Bluesquad.
Ostatni koncert dała 15 października 2005 na Bluesadzie w Szczecinie[9]. Niedługo przed śmiercią rozpoczęła pracę nad solowym albumem, który miał być jej oficjalnym powrotem na scenę muzyczną[10]. 22 października 2005 straciła przytomność, upadła przed wejściem do sklepu i ok. godz. 11.00 trafiła do szpitala. Po trzech dniach, 25 października ok. godz. 18, zmarła w wyniku doznanego udaru mózgu[11]. Została pochowana na cmentarzu w Otwocku.
W Ostrowcu Świętokrzyskim corocznie odbywa się bluesowo-rockowy festiwal jej imienia „Wielki Ogień”[12]. W Otwocku zaś odbywają się Zaduszki Bluesowe im. Miry Kubasińskiej[13].
Życie prywatne
Mira Kubasińska wyszła za mąż za Tadeusza Nalepę, z którym założyła zespoły Blackout i Breakout. Pobrali się w Urzędzie Stanu Cywilnego 9 stycznia 1964 w Wałbrzychu. Rozwiedli się w 1980[14]. Ich synem jest gitarzysta Piotr Nalepa. Po 20 latach w drugim związku miała syna Konrada Koczyka[15].
Przypisy
↑Gazeta Ostrowiecka, nr 5(2859), 1 lutego 2010 r., s. 36.
↑Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej. Rock ‘n’ roll 1959-1973. Kraków: Wydawnictwo „Rock-serwis”, 1995. ISBN 83-85335-25-0. Brak numerów stron w książce