Milatyn (obwód lwowski)

Milatyn
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

gródecki

Populacja (2001)
• liczba ludności


238

Kod pocztowy

81530

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Milatyn”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Milatyn”
Ziemia49°45′43″N 23°28′36″E/49,761944 23,476667

Milatyn (ukr. Милятин) – wieś na Ukrainie w rejonie gródeckim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 238 mieszkańców.

W XVII wieku znajdująca się w powiecie przemyskim wieś została pięciokrotnie splądrowana[1]:

  • W 1620 (październik) gdy właścicielami wsi byli Kasper i Jan Krzeczowscy w wyniku najazdu Tatarów krymskich i budżackich zniszczone zostało 3 z 5 łanów upraw oraz 2 gospodarstwa komorników. Ocalało 6 gospodarstw zagrodników i 2 komorników oraz młyn z 2 kołami[2].
  • W 1621 (wrzesień) Tatarzy krymscy zniszczyli 3 łany upraw[3].
  • W 1648 (październik) gdy właścicielem miejscowości byli Świrscy w trakcie połączonego najazd Tatarów krymskich, budżackich i Kozaków zniszczono 2 z 5 łanów, 6 gospodarstw zagrodników i 8 komorników a także 1 młyn. Ocalał 1 młyn i cerkiew[4].
  • W 1657 (luty) podczas najazdu siedmiogrodzko-kozackiego została obrabowana przez Kozaków, zniszczono 2 łany z 3 oraz młyn. 2 łany leżały odłogiem od 1648. Ocalała cerkiew[5].
  • W 1672 (październik) gdy właścicielem był Aleksander Gołocki, Tatarzy krymscy i budżaccy zniszczyli 1/2 łana. Ocalało pół łana i 4 domy, 4 łany leżały odłogiem od czasu dwóch poprzednich najazdów[6].

W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Rodatycze w powiecie gródeckim w woj. lwowskim[7]. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Przypisy

  1. ↑ Gliwa 2013 ↓, s. 203-204.
  2. ↑ Gliwa 2013 ↓, s. 116,221,673.
  3. ↑ Gliwa 2013 ↓, s. 244,686.
  4. ↑ Gliwa 2013 ↓, s. 425,787.
  5. ↑ Gliwa 2013 ↓, s. 172,527,859.
  6. ↑ Gliwa 2013 ↓, s. 924.
  7. ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 543

Bibliografia

  • Andrzej Gliwa: Kraina upartych niepogód. Zniszczenia wojenne na obszarze ziemi przemyskiej w XVII wieku. Przemyśl: Wydawnictwo Naukowe Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu, 2013. ISBN 978-83-61329-10-7.