Nie mylić z: Mikołaj Wigandi z Krakowa.

Mikołaj z Krakowa (1. połowa XVI wieku) – polski organista i kompozytor; monogramista N.C. lub Nicolai Crac. (Nicolaus Cracoviensis).

Tworzył w Krakowie, z którego prawdopodobnie pochodził. Autor utworów organowych, kościelnych i świeckich (tańce, zgodnie z ówczesną praktyką przeznaczone do wykonania na wszystkich instrumentach klawiszowych bez dokładnego ich określenia) oraz prawdopodobnie utworów wokalno-instrumentalnych. W stylu zbliżony do Josquina des Prés. Większa część pozostałych po nim kompozycji znajduje się w Tabulaturze organowej (1537-48) Jana z Lublina oraz Tabulaturze z klasztoru Świętego Ducha w Krakowie (tzw. Tabulatura Krakowska z ok. 1548 r.).

• części mszalne
• antyfony
• pieśni łacińskie
• pieśni polskie (Nasz zbawiciel, Wesel się polska korona)
• tańce organowe
• preludia (preambula) na organy
• opracowania (intawolacje) świeckich utworów wokalnych (m.in. Aleć nade mną Wenus, Szewczyk idzie po ulicy, Zakłułam się tarniem)

• MałgorzataM. Kowalska MałgorzataM., ABC historii muzyki, Kraków: Musica Iagellonica, 2001, ISBN 83-7099-102-5, OCLC 749424372 . Brak numerów stron w książce
• Mała encyklopedia muzyki, Stefan Śledziński (red. naczelny), PWN, Warszawa 1981, ISBN 83-01-00958-6
• Twórczość Mikołaja z Krakowa, Krystyna Wilkowska-Chomińska, PWM, Kraków 1967

• Mikołaj z Krakowa – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project