Mikołaj Kurozwęcki zwany „Wrzód”, „Lubelczyk” herbu Poraj (zm. 1507) – polski szlachcic.
Syn kasztelana lubelskiego Krzesława z Grzybowa Kurozwęckiego i Ewy Czarnej z Gorzyc herbu Sulima; brat Dobiesława i Stanisława.
Był kasztelanem rozprzańskim i sieradzkim od 1485, wojewodą lubelskim od 1502 oraz starostą sieradzkim.
6 maja 1499 roku podpisał w Krakowie akt odnawiający unię polsko-litewską[1]. Był sygnatariuszem unii piotrkowsko-mielnickiej 1501 roku[2]. Podpisał konstytucję Nihil novi na sejmie w Radomiu w 1505 roku[3]. Podpisał dyplom elekcji Zygmunta I Starego na króla Polski i wielkiego księcia litewskiego[4] na sejmie w Piotrkowie 8 grudnia 1506 roku[5].
Żonaty z Ewą z Rytwian, córką Jana Rytwiańskiego; miał z nią synów: Adama i Hieronima oraz córkę Elżbietę.
Przypisy
- ↑ Akta unji Polski z Litwą, 1385–1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 121.
- ↑ Akta unji Polski z Litwą, 1385–1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 136.
- ↑ Volumina Legum, t. I. Petersburg 1859, s. 140.
- ↑ Ludwik Finkel, Elekcya Zygmunta I. Sprawy dynastyi Jagiellońskiej i Unii Polsko-Litewskiej, Kraków 1910, s. 215.
- ↑ Corpus iuris Polonici. Sectionis 1, Privilegia, statuta, constitutiones, edicta, decreta, mandata regnum Polniae spectantia comprehendentis. Vol. 3, Annos 1506–1522 continentis, Kraków 1906, s. 10–11.
