Wieś położona na Mazurach, na wschód od Olsztynka, przy drodze nr 58, ma charakter owalnicy, od której wiodą drogi boczne. Wieś otoczona jest sosnowymi lasami, w części założonymi na gruntach porolnych. Położona w krajobrazie rolniczym, z polami, łąkami i pastwiskami. Zadrzewienia występują w samej wsi, przy drogach (aleje), jak i w formie zadrzewień śródpolnych. Przy zagrodach zagospodarowane tereny zieleni, często ogrody z różnorodnym składem gatunkowym. W pobliżu wsi znajduje się Jezioro Pluszne. Obecnie jest to w dużym stopniu miejscowość turystyczna z ośrodkami wypoczynkowymi. Nad Jeziorem Plusze znajduje się „Kormoran”, Ośrodek Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (wcześniej własność KC PZPR).
We wsi znajdują się: szkolny punkt filialny, świetlica, boisko sportowe, klub, remiza strażacka. We wsi istnieją dwie stolarnie, zakłady: murarski, kamieniarski, produkcji opakowań i sztućców jednorazowego użytku, szklarnia, firma zajmująca się produkcją opakowań jednorazowych „Martex”, dwa sklepy (w tym jeden spełniający funkcję baru). Atrakcją jest również stadnina koni.
Wieś leży w odległości 2 km na wschód od Olsztynka przy szosie prowadzącej do Szczytna, na rozległej, otwartej przestrzeni. Przez Mierki prowadzi asfaltowa szosa nr 603, wiodąca do licznych ośrodków wypoczynkowych, rozlokowanych w pięknych okolicach wschodniej części gminy.
Historia
W czasach krzyżackich wieś pojawia się w dokumentach w roku 1343, podlegała pod komturię w Olsztynku, były to dobra krzyżackie o powierzchni 80 włók[5]. W czasie wojny polsko-krzyżackiej, w 1410 r. uległa zniszczeniu. W roku 1343 komtur ostródzki, Heinrich Meytz, lokował wieś czynszową na prawie chełmińskim na 80 łanów ziemi z 10. letnim okresem wolnizny (zwolnienia od czynszu). Mierki było kilkakrotnie niszczone w czasie wojen polsko-krzyżackich w XV i XVI wieku. W latach 1709–1711 nawiedziła wieś epidemia dżumy. W 1807 r. wojska francuskie zniszczyły 29 gospodarstw.
Szkoła wiejska powstała w 1855 roku. W 1891 r. mieszkało we wsi 529 osób. W czasie pierwszej wojny światowej, w dniach 28-29 sierpnia 1914 roku, w okolicach wsi toczyły się ciężkie walki pomiędzy wojskami rosyjskimi i niemieckimi. W czasie walk spalonych zostało 20 domów, 11 obór i 9 stodół. Po bitwie w środku wioski pochowano 183 poległych żołnierzy niemieckich i 213 rosyjskich. Po tym cmentarzu pozostał obecnie jedynie duży kamień z zatartym napisem.
W 1939 roku mieszkało w Mierkach 557 osób. W tym czasie była tu szkoła, karczma, sklep, poczta, stolarnia, kuźnia, dzwonnica i dwa cmentarze.
W 1997 roku w 59 domach mieszkało 358 osób. W 2005 r. wieś miała 377 mieszkańców.
Zabytki
W architekturze zabudowa charakterystyczna dla Warmii, obecność architektury charakterystycznej dla Warmii[6] w miejscowości leżącej na Mazurach wynika z faktu, że Mierki leżą na pograniczu tych regionów. Do ciekawych obiektów należą:
Cmentarze, wojenny z dużym kamieniem pamiątkowym, z zatartym napisem.
↑Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 lipca 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1947 r. nr 111, poz. 719).
↑Cz. Baszyński: Osadnictwo komturstwa ostródzkiego do połowy XV w. Zapiski historyczne, t. 25, 1960, str.: 103-118, za Ostróda. Z dziejów miasta i okolic. Pojezierze, Olsztyn, 1976, 448 str.
↑Ks. Walenty Barczewski Geografia polskiej Warmii, s. 77: Olsztynek (Hohenstein) i Liebstadt w Dyasporze po lewej stronie Pasaryi należa do dyecezyi Warmińskiej, a to z tej przyczyny, że tamtejsi katolicy po większej części z Warmii pochodzą i do Warmii się poczuwają; (...).