Mesrop Masztoc urodził się w ormiańskiej prowincji Taron, w kapłańskiej rodzinie jeszcze od czasów przedchrześcijańskich. Jego ojciec, Wardan z Taronu, prawdopodobnie jednak był kapłanem już chrześcijańskim, jednak wybrane przezeń dla syna imię, Masztoc, zawiera irański rdzeń mazd, prawdopodobnie związany z Ahurą Mazdą[8].
Mesrop Masztoc już w szkole poznał języki grecki i syryjski. W latach 385–388 był nadwornym pisarzem króla ArmeniiChosroesa IV. Następnie został duchownym i mnichem w prowincji Gochtn, gdzie zakładał szkoły i kościoły. Po powrocie na dwór królewski, działając pod opieką katolikosa Sahaka, zajął się opracowaniem alfabetu ormiańskiego[9]. W tym celu podjął studia językoznawcze w Amidzie, w Edessie i w Samosacie. Pracę nad alfabetem zakończył w 406. Zmarł w glorii sławy, został pochowany w Oszakanie. Jest jednym ze świętych Kościoła ormiańskiego oraz Kościoła katolickiego[10].
Imię i nazwisko Masztoca występują w różnych transliteracjach, w tym zgodnie z wymową zachodnioormiańską jako „Mesrob Maszdoc”.
↑Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, s. 586, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ISBN 83-85719-84-9.
↑Andrzej Pisowicz: Z przeszłości Armenii. Warszawa: Fundacja kultury i dziedzictwa Ormian, 2014, s. 120. ISBN 978-83-926645-2-9.
↑Gippert Jost, The Old Georgian Palimpsest Codex Vindobonensis georgicus 2, Monumenta Palaeographica Medii Aevi: Series Ibero-Caucasica, Brepols, 2007.
↑Trever K. V., Ocherki po istorii i kulture Kavkazskoy Albanii, Moska 1959.
↑Lampe G. W. H., Ackroyd Peter R., The Cambridge History of the Bible: Volume 2, The West from the Fathers to the Reformation, Cambridge University Press, 1975.
↑Rayfield Donald, The Literature of Georgia: A History, RoutledgeCurzon, 2000.
↑KrzysztofK.StopkaKrzysztofK., Armenia Christiana. Unionistyczna polityka Konstantynopola i Rzymu a tożsamość chrześcijaństwa ormiańskiego (IV–XV w.), Kraków: PAU, 2002, ISBN 83-88857-34-7, OCLC68667720. Brak numerów stron w książce
↑KrzysztofK.StopkaKrzysztofK., Armenia Christiana. Unionistyczna polityka Konstantynopola i Rzymu a tożsamość chrześcijaństwa ormiańskiego (IV–XV w.), Kraków: PAU, 2002, s. 140, ISBN 83-88857-34-7, OCLC68667720.