Mennica w Suczawie

Mennica w Suczawie – mennica mołdawska w siedzibą w mieście o tej samej nazwie, działająca z przerwami od XV w[1].

Boratynka litewska 1668 (fałszerstwo nieistniejącego w rzeczywistości rocznika – najprawdopodobniej z mennicy w Suczawie[2])

Mennica biła między innymi za[1]:

  • Stefana Młodego monety, które w 1526 r. zostały zakazane w Rzeczypospolitej,
  • Stefana Rozwana (1595) naśladownictwa trojaków polskich,
  • hospodara Istrate Dabiji masowe fałszerstwa będących w obiegu w Rzeczypospolitej szelągów: polskich, pruskich i szwedzkich (ryskich, elbląskich i inflanckich) – przy wykorzystaniu techniki walcowej, której ślady w postaci pasków z wytłoczonymi stemplami, znaleziono w ruinach zamku w Suczawie.

Szacuje się, że fałszywe szelągi, zwane też wołoskimi, w liczbie ok. 1 mld sztuk, zalały rynek Rzeczypospolitej, pociągając za sobą istotne komplikacje monetarne[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 283, ISBN 83-01-09710-8.
  2. ↑ Jan II Kazimierz, SUCZAWA, Boratynka litewska 1668 - efektowne fałszerstwo z epoki [online], OneBid [dostęp 2022-07-20] (pol.).