Zszokowani głośnym i silnym śpiewem przez widzów Mazurka Dąbrowskiego, obrońcy drużyny Sbornej od samego początku grali nierówno, co w 43. minucie wykorzystał Henryk Kempny, który zauważszy na wolnej pozycji Gerarda Cieślika, natychmiast przedłużył podanie Lucjana Brychczego, który podał do Gerarda Cieślika, który z bliskiej odległości pokonał bramkarza drużyny Sbornej, Lwa Jaszyna, zdobywając gola na 1:0[3][8]. W 50. minucie Lucjan Brychczy podał do Gerarda Cieślika, który strzałem głową podwyższył wynik na 2:0[3]. W 79. minucie kontaktowego gola dla drużyny Sbornej na 2:1 zdobył Walentin Iwanow.
Mecz zakończył się zwycięstwem drużyny Biało-Czerwonych 2:1. Dla drużyny Sbornej był to ostatni mecz w fazie grupowej eliminacji, natomiast drużyna Biało-Czerwonych 3 listopada 1957 roku w grała ostatni mecz na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie z reprezentacją Finlandii i wygrała 4:0, w związku z czym zrównała się z drużyną Sbornej ilością punktów w tabeli Grupy 6 (po 6 punktów) i konieczny do wyłonienia zwycięzcy grupy był mecz dodatkowy pomiędzy dwiema drużynami, który odbył się 24 listopada 1957 roku na Zentralstadion w Lipsku, a sędzią głównym spotkania był sędzia poprzedniego meczu dwóch drużyn, AnglikClough John Harold. Mecz zakończył się zwycięstwem drużyny Sbornej 2:0, która tym samym awansowała do mistrzostw świata 1958 w Szwecji.