Mauro Giuliani

Ten artykuł od 2013-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Mauro Giuliani
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1781
Bisceglie

Data i miejsce śmierci

8 maja 1829
Neapol

Instrumenty

gitara

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor
gitarzysta

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Mauro Giuliani (ur. 27 lipca 1781 w Bisceglie, zm. 8 maja 1829 w Neapolu) – włoski kompozytor i wirtuoz gitary[1].

Życiorys

Mauro Giuliani był jednym z największych przedstawicieli okresu klasycznego gitary. W młodości studiował grę na gitarze, wiolonczeli i flecie, jednak z czasem poświęcił się wyłącznie gitarze. W wieku lat osiemnastu zaczął koncertować, po sukcesie na estradach Włoch i Francji przybył w 1807 do Wiednia, gdzie działał jako pedagog, kompozytor i wirtuoz[1]. Do jego uczniów należeli m.in. także Polacy: Feliks Horecki i Jan Nepomucen Bobrowicz. W 1819 wrócił do Włoch, gdzie występował z Rossinim i Paganinim. Ostatnie lata spędził w Neapolu, korzystając z opieki władców Królestwa Obojga Sycylii. Jako wirtuoz należał do najlepszych gitarzystów europejskich; jego pełna temperamentu gra wywoływała podziw i zachwyt słuchaczy.

Najważniejsze utwory

  • Koncert na gitarę i orkiestrę smyczkową A-dur, op. 30 (1808) - najbardziej znany utwór kompozytora, cieszący się olbrzymią popularnością wśród melomanów
  • 6 Rossiniane, opp. 119-124 (1820-1828) - seria fantazji na gitarę solo
  • Jego znanym utworem jest również etiuda nr 7 w tonacji G-dur

Przypisy

  1. ↑ a b Józef Powroźniak, Leksykon gitary, wyd. 1, Kraków: Polskie Wydawn. Muzyczne, 1979, ISBN 83-224-0121-3, OCLC 15657453 [dostęp 2020-02-14].

Linki zewnętrzne