Martin Haspelmath (ur. 2 lutego 1963 w Hoya) – niemiecki językoznawca. Zajmuje się strukturą składniową i morfologiczną języków w ujęciu historycznym i porównawczym oraz kontaktami językowymi[1]. Jego badania koncentrowały się pierwotnie na językach europejskich, zwłaszcza lezgińskim, ale w nowszych pracach skupia się na badaniu i wyjaśnianiu uniwersaliów językowych[1].
Kształcił się w Wiedniu, Kolonii, Buffalo i Moskwie. Doktoryzował się w 1993 roku na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim. W 1998 roku został zatrudniony w Instytucie Antropologii Ewolucyjnej im. Maxa Plancka (Max-Planck-Institut für evolutionäre Anthropologie)[1]. Obecnie (2020) jest pracownikiem Instytutu Historii Ludzkości im. Maxa Plancka (Max-Planck-Institut für Menschheitsgeschichte)[2].
Od 2005 roku członek Academia Europaea[3].
Publikacje (wybór)
- A grammar of Lezgian (1993)
- Indefinite pronouns (1997)
- From space to time: Temporal adverbials in the world’s languages (1997)
- Understanding morphology (2002)
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne: