Markubowo

Markubowo
część miasta Kościerzyny
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miasto

Kościerzyna

SIMC

0934576

Położenie na mapie Kościerzyny
Mapa konturowa Kościerzyny, na dole znajduje się punkt z opisem „Markubowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Markubowo”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Markubowo”
Położenie na mapie powiatu kościerskiego
Mapa konturowa powiatu kościerskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Markubowo”
Ziemia54°06′26″N 17°59′04″E/54,107222 17,984444

Markubowo (kaszb. Markùbòwò, niem. Makubowo[1]) – część miasta Kościerzyna[2][3], dawniej folwark, położony na północnym brzegu jeziora Wierzysko w odległości około 250 m od jeziora.

Obecnie Markubowie znajduje się zabudowania na planie zbliżonym do prostokąta z jednym budynkiem mieszkalnym o adresie ul. Sedliskowa 2.

Z Kościerzyny do folwarku prowadziła ulica nazwa od folwarku Markubowo. Po wybudowaniu obwodnicy Kościerzyny ulica została przecięta obwodnicą i nie można nią dojechać do Markubowa.

Przy ulicy Markubowej znajduje się cmentarz, ogródki działkowe, wodociągi miejskie oraz niewielkie osiedle domków jednorodzinnych.

Wzmiankowane w 1875 jako Makubowo[4]. Na początku XX wieku majątek zamieszkały przez 25 osób[5].

W latach 1942–1945 ta część Kościerzyny nosiła nazwę Markhof[1].

Nazwa polska ma charakter dzierżawczy od imion Marek i Kuba[4]. Występowanie oboczności Markubowo || Makubowo związane jest z procesem fonetyczym zwanym haplologią[6].

Przypisy

  1. a b Gemeinde- und Wohnplatzlexikon des Reichsgaus Danzig-Westpreussen. Danzig: 1944, s. 224.
  2. GUS: Przeglądanie Krajowego Rejestru Teryt. [w:] Urzędowy Rajestr Teryt [on-line]. [dostęp 2020-08-07].
  3. MAiC. Rozporządzenie z dnia 13 grudnia 2012 r.. „[w:] (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)”. 
  4. a b Edward Breza: Toponimia powiatu kościerskiego. Gdańsk: Gdańskie Towarzystwo Naukowe, 1974, s. 81, seria: Pomorskie monografie toponomastyczne.
  5. Meyers Orts- und Verkehrs-Lexikon des Deutschen Reichs, Tom 1, s. 137
  6. Breza, s. 319