Marie Logoreci

Marie Logoreci
Imię i nazwisko

Marie Çurçija

Data i miejsce urodzenia

23 września 1920
Szkodra, Albania

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 1988
Tirana, Albania

Zawód

aktorka, wokalistka

Współmałżonek

Kole Logoreci

Lata aktywności

1945–1978

Zespół artystyczny
Teatr Narodowy w Tiranie
Odznaczenia
Artysta Ludu (Albania) Order Nderi i Kombit Order Naima Frashëriego II klasy

Marie Logoreci z d. Curcija, pseud. „Tushi” (ur. 23 września 1920 w Szkodrze, zm. 19 czerwca 1988 w Tiranie[1]) – albańska aktorka i wokalistka (sopran).

Życiorys

Pochodziła z rodziny rzemieślniczej, była córką Paloka i Rosy[2]. Szkołę średnią ukończyła w rodzinnej Szkodrze. Tam też związała się z amatorską grupą teatralną, w której debiutowała jako aktorka. W roku 1937 przeniosła się do Tirany, w tym czasie poślubiła Kole Logoreciego, młodego ekonomistę, który wrócił ze studiów w Wiedniu do rodzinnego kraju[2]. W 1945 roku była jedną z pierwszych kobiet, które śpiewały w audycjach Radia Tirana[2]. Śpiewała głównie pieśni partyzanckie i piosenki ludowe z okolic Szkodry. Jeden z jej koncertów radiowych trwał ponad 20 minut. Występowała także publicznie, w czasie koncertów rocznicowych i świątecznych. W 1947 po raz pierwszy rozpoczęła tournée po kraju, z serią koncertów w największych miastach. Równolegle kształciła się w stołecznym liceum artystycznym Jordan Misja, pod kierunkiem Jorgiji Truji[2].

W listopadzie 1947 wystąpiła na scenie Teatru Ludowego (alb. Teatri Popullor), odgrywając rolę Elwiry w Świętoszku Moliera[1]. Sukces przedstawienia był tak duży, że Logoreci nie powróciła już do występów radiowych, poświęcając się całkowicie teatrowi. Związała się na stałe z Teatrem Ludowym, w którym występowała ponad 30 lat i zagrała 40 głównych ról w spektaklach. Poza dziełami dramaturgii albańskiej miała w swoim dorobku także rolę Gertrudy w Hamlecie (1960) i Tadrachowej w Moralności pani Dulskiej (1962). Występowała także w dramatach Brechta, Czechowa i Schillera[1].

Na dużym ekranie zadebiutowała w roku 1953 rolą w filmie Skanderbeg. Zagrała potem w ośmiu filmach fabularnych. Zmarła na atak serca. Za swoją pracę została uhonorowana Orderem Pracy III klasy oraz tytułem Artist e Popullit (Artysty Ludu)[1]. W 1969 otrzymała Order Naima Frashëriego II klasy[3]. W 2015 została odznaczona pośmiertnie Orderem Honor Narodu (Nderi i Kombit). Imię Marii Logoreci nosi jedna z ulic w tirańskiej dzielnicy Bathore.

Filmografia

Przypisy

  1. ↑ a b c d Josif Papagjoni: Enciklopedi. Teatri & Kinematografia Shqiptare. Tirana: Toena, 2009, s. 96-97. ISBN 978-99943-1-456-0. (alb.).
  2. ↑ a b c d Marie Logoreci, a pioneer of the Albanian drama and cinematography. rti.rtsh.al. [dostęp 2020-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-18)]. (ang.).
  3. ↑ Më 19 qershor 1988 u nda nga jeta Marie Logoreci. syri.net. [dostęp 2024-12-29]. (alb.).

Bibliografia