Marianne Vos

Marianne Vos
Informacje
Data i miejsce urodzenia13 maja 1987
’s-Hertogenbosch
KrajHolandia
Obecna grupaTeam Visma | Lease a Bike
Wzrost168 cm
Grupy zawodowe
2006DSB-Ballast Nedam
2007-2008DSB Bank
2009DSB Bank-Nederland Bloeit
2010-2011Nederland Bloeit
2012-5.2012Stichting Rabo Women
6.2012-2012Rabobank Women
2013Rabo Women
2014-2016Rabo Liv Women
2017WM3
2018WaowDeals
2019-2020CCC-Liv
2021Jumbo-Visma Women Team
2022-2023Team Jumbo-Visma
2024-Team Visma | Lease a Bike
Dokumentacja
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2008 kolarstwo
(Wyścig punktowy)
złoto Londyn 2012 kolarstwo
(Start wspólny)
srebro Paryż 2024 kolarstwo
(Start wspólny)
Igrzyska europejskie
srebro Mińsk 2019 Start wspólny
Mistrzostwa świata w kolarstwie przełajowym
złoto Zeddam 2006 Elita
złoto Hoogerheide 2009 Elita
złoto Tabor 2010 Elita
złoto St. Wendel 2011 Elita
złoto Koksijde 2012 Elita
złoto Louisville 2013 Elita
złoto Hoogerheide 2014 Elita
złoto Fayetteville 2022 Elita
srebro Treviso 2008 Elita
srebro Belvaux 2017 Elita
brąz Tabor 2015 Elita
brąz Bogense 2019 Elita
Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym
złoto Salzburg 2006 Start wspólny
złoto Valkenburg 2012 Start wspólny
złoto Florencja 2013 Start wspólny
srebro Stuttgart 2007 Start wspólny
srebro Varese 2008 Start wspólny
srebro Mendrisio 2009 Start wspólny
srebro Geelong 2010 Start wspólny
srebro Kopenhaga 2011 Start wspólny
srebro Flandria 2021 Start wspólny
srebro Florencja 2013 Jazda druż. na czas
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
złoto Manchester 2008 Wyścig punktowy
złoto Apeldoorn 2011 Scratch
Mistrzostwa Europy w kolarstwie szosowym
złoto Valkenburg 2006 Start wspólny
złoto Sofia 2007 Start wspólny
złoto Herning 2017 Start wspólny
srebro Glasgow 2018 Start wspólny
brąz Hooglede 2009 Start wspólny
brąz Hooglede 2009 Jazda ind. na czas
Mistrzostwa Europy w kolarstwie przełajowym
złoto Pontchâteau 2005 Elita
złoto Hoogstraten 2009 Elita
srebro Tabor 2003 Elita
srebro Rosmalen 2018 Elita
brąz Huijbergen 2006 Elita
Puchar Świata w kolarstwie szosowym
1. miejsce
2007
1. miejsce
2009
1. miejsce
2010
1. miejsce
2012
1. miejsce
2013
2. miejsce
2011
3. miejsce
2008
3. miejsce
2014
Puchar Świata w kolarstwie przełajowym
2. miejsce
2003/2004
2. miejsce
2009/2010
2. miejsce
2011/2012
3. miejsce
2010/2011
3. miejsce
2013/2014
Odznaczenia
Rycerz Orderu Oranje-Nassau (Holandia)
Strona internetowa

Marianne Vos (ur. 13 maja 1987 w ’s-Hertogenbosch) – holenderska kolarka szosowa, torowa i przełajowa, trzykrotna medalistka olimpijska, dwukrotna medalistka mistrzostw świata w kolarstwie torowym, wielokrotna medalistka mistrzostw świata w kolarstwie szosowym i kolarstwie przełajowym oraz pięciokrotna zdobywczyni Pucharu Świata w kolarstwie szosowym.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Marianne Vos odniosła w 2004 roku, kiedy zdobyła złoty medal w wyścigu ze startu wspólnego podczas szosowych mistrzostw świata juniorów. W sezonie 2003/2004 była druga w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w kolarstwie przełajowym, przegrywając tylko z Niemką Hanką Kupfernagel. Już dwa lata później zdobyła złoty medal w kategorii elite podczas przełajowych mistrzostw świata w Zeddam oraz zwyciężyła w wyścigu ze startu wspólnego na szosowych mistrzostwach świata w Salzburgu. W sezonie 2007 zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata kobiet w kolarstwie szosowym oraz zajęła drugie miejsce w wyścigu ze startu wspólnego na mistrzostwach świata w Stuttgarcie. Kolejne cztery medale zdobyła w 2008 roku: srebrny na przełajowych mistrzostwach świata w Treviso, srebrny ze startu wspólnego na mistrzostwach świata w Varese, złoty w wyścigu punktowym na igrzyskach olimpijskich w Pekinie oraz kolejny złoty w tej samej konkurencji podczas torowych mistrzostw świata w Manchesterze. Dzięki temu została pierwszą w historii kolarką, która zdobyła złote medale na igrzyskach olimpijskich, a także na szosowych, torowych oraz przełajowych mistrzostwach świata[1]. W sezonie 2008 była także trzecia w szosowym PŚ, ulegając jedynie Niemce Judith Arndt oraz swej rodaczce Suzanne de Goede.

W latach 2009–2013 każdego roku zdobywała przynajmniej dwa medale. W kolarstwie przełajowym zwyciężyła na pięciu kolejnych edycjach, równocześnie zdobywając medale w szosowym wyścigu ze startu wspólnego: srebrne na MŚ w Mendrisio (2009), MŚ w Geelong (2010) i MŚ w Kopenhadze (2011) oraz złote na MŚ w Valkenburgu (2012) i MŚ we Florencji (2013). Ponadto w 2012 roku była najlepsza w tej samej konkurencji podczas igrzysk olimpijskich w Londynie, a rok wcześniej zwyciężyła w scratchu na torowych mistrzostwach świata w Apeldoorn. W 2013 roku w barwach teamu Rabobank-Liv/giant zdobyła srebrny medal w drużynowej jeździe na czas. Ponadto w sezonach 2009, 2010, 2012 i 2013 ponownie zwyciężała w klasyfikacji generalnej szosowego PŚ, a w sezonie 2011 była druga. W przełajowym Pucharze Świata była druga w sezonach 2003/2004 (za Niemką Hanką Kupfernagel), 2009/2010 i 2011/2012 (za swą rodaczką Daphny van den Brand) oraz trzecia w sezonach 2010/2011 i 2013/2014.

Najważniejsze osiągnięcia

Kolarstwo przełajowe

2003
  • 2. miejsce w mistrzostwach Europy w wyścigu przełajowym
2005
  • 1. miejsce w mistrzostwach Europy w wyścigu przełajowym
2006
  • 1. miejsce w mistrzostwach świata w wyścigu przełajowym
  • 3. miejsce w mistrzostwach Europy w wyścigu przełajowym
2008
2009
  • 1. miejsce w mistrzostwach świata w wyścigu przełajowym
  • 1. miejsce w mistrzostwach Europy w wyścigu przełajowym
2010
2011
2012
2013
2014
2015
2017
2018
  • 2. miejsce w mistrzostwach Europy w wyścigu przełajowym
2019
2022

Kolarstwo szosowe

2005
  • 1. miejsce w mistrzostwach świata juniorów w indywidualnym wyścigu szosowym
2006
  • 1. miejsce w mistrzostwach świata w indywidualnym wyścigu szosowym
  • 1. miejsce w mistrzostwach Europy w wyścigu szosowym do lat 23
2007
2008
2009
2010
2011
2012
2013
2014
2017
2018
2019
2020
2021
2022
2023
2024

Rankingi

Rok200620072008200920102011201220132014201520162017201820192020202120222023
Ranking UCI2. 1. 1. 1. 1. 1. 1. 2. 1. 155. 4. 3. 3. 2. 6. 3. 24. 52.
Puchar Świata57. 1. 3. 1. 1. 2. 1. 1. 3. -
UCI World Tour10. 11. 2. 1. 6. 4. 17. 43.
Źródło: UCI

Przypisy

  1. Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-04)]. (ang.).

Linki zewnętrzne