Maria Szulc (ur. 20 czerwca 1917 w Piotrogrodzie, zm. 13 grudnia 2001 w Warszawie) − polska chemiczka, hipnolożka, pionierka analgezji hipnotycznej w Polsce, pracownik naukowy Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie.
Życiorys
Maria Szulc urodziła się w rodzinie inteligenckiej w Piotrogrodzie[1].
W latach 50. zorganizowała Zakład Chemii (obecnie Zakład Biochemii i Biologii) w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie i została jego pierwszym kierownikiem[2]. Wkrótce wstąpiła do Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika, gdzie wraz z doktorem Franciszkiem Chmielewskim założyła sekcję bioelektroników. W ramach tej działalności wygłaszała odczyty, a także demonstrowała hipnozę werbalną[1]. Nawiązała kontakt z Leonidem Wasiliewem[1], za którego namową wzięła udział w konferencji naukowej z dziedziny hipnologii w Jenie w roku 1966.
Rozpoczęła badania nad wpływem hipnozy na ludzki organizm oraz jej zastosowaniem w analgezji i leczeniu. W ramach Planu Prac Naukowych Wyższych Szkół Wychowania Fizycznego i Instytutu Naukowego Kultury Fizycznej na lata 1966-1970 opublikowała pracę naukową związaną ze zjawiskiem alkoholizmu, pt. „Zmiany biochemiczne w organizmie pod wpływem alkoholu”.
Z czasem zaczęła wykorzystywać hipnozę do leczenia nerwic, wad wymowy, uzależnień, nieumiejętności koncentracji etc. W latach 60. nawiązała współpracę z doktorem Ryszardem Kobosem, a w 1966 roku rozpoczęła pracę jako hipnolog w Ośrodku Chirurgii Estetycznej w Warszawie.
W 1975 roku za osiągnięcia w dziedzinie hipnozy, nadano jej honorowe członkostwo Międzynarodowego Stowarzyszenia Naukowców (Honorary Membership Status in The Intemational Society).
Książki
- Spotkania z podświadomością, 1981
- Potęga podświadomości, 1994
- Wyzwolenie od lęków alkoholu za pomocą sił psychicznych, 2000
Przypisy
