Grób Marii Jarochowskiej na cmentarzu Wojskowym na Powązkach Maria Anna Jarochowska (ur. 15 grudnia 1918 w Babicy [1] Krakowie , zm. 20 sierpnia 1975 w Warszawie ) – polska dziennikarka, reportażystka i pisarka, posłanka na Sejm PRL I kadencji (1952–1956).
Urodziła się w rodzinie ziemiańskiej Joachima Romana Jarochowskiego h. Przerowa (1883–1950) i Marii Zofii z Wiktorów h. Brochwicz (1889–1944)[1] [2] Józefa , którzy byli ostatnimi właścicielami Babicy[3] Piwnicy pod Baranami – Ireny „Kiki” Szaszkiewiczowej oraz Konstantego Jarochowskiego (1920–1978)[1] Krakowie . Studiowała następnie matematykę i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim .
Podczas II wojny światowej przebywała w Rzeszowie i w Krakowie, pracując w wypożyczalni książek, domu dziecka i szpitalu[3] konspiracyjnym Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie powstania warszawskiego pracowała w Szpitalu na Sadybie i Czerniakowie w Warszawie . Po upadku powstania wróciła do Krakowa i nawiązała kontakt z PPS[4]
W 1945 wstąpiła do Polskiej Partii Robotniczej (PPR) i została wybrana do wojewódzkiej rady narodowej w Krakowie[4] André Malraux Nadzieja (1937) w tygodniku „Odrodzenie ”[4] [3] Echo Krakowa ”. Od końca 1946 w Paryżu , gdzie była od maja 1947 sekretarzem redakcji, a od jesieni 1949 redaktorem naczelnym pisma „Gazeta Polska”[4] [3] Francuskiej Partii Komunistycznej [4] [3] Francji za działalność komunistyczną[4] [3] Polski prowadziła świetlicę w spółdzielni produkcyjnej w Belnie pod Gostyninem . Od 1951 mieszkała w Warszawie . Od 1952 do 1956 była posłem na Sejm PRL . W latach 50. i 60. XX w. publikowała reportaże, recenzje, fragmenty prozy w „Życiu Literackim” , tygodniku „Świat” , „Nowej Kulturze” , „Przyjaciółce” i „Orce” . Pracowała następnie w Naczelnym Zarządzie Kinematografii.
Członkini Francuskiej Partii Komunistycznej (koniec lat 40. XX w.), Polskiej Partii Robotniczej (1945–1948) i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1948–1975); Związku Zawodowego Literatów Polskich (1946–1949) i Związku Literatów Polskich (1948–1975)[3]
W 1955 otrzymała wyróżnienie Podkomitetu Literatury i Sztuki Nagrody Państwowej za powieść Dziadowska miłość [5]
Zmarła w wieku 56 lat na skutek choroby nowotworowej, pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 37-4-8[6]
Jej syn, Łukasz Konstanty Jarochowski (ur. 1952)[1] AWF .
Ludzie, którym nie stawia się pomników (reportaże; Książka 1947 )Niemiłosierni. Buraczane liście (powieści; wstęp Jan Alfred Szczepański ; Książka i Wiedza 1950 ; wydania oddzielne książki Niemiłosierni : Książka i Wiedza 1959 , Czytelnik 1966 ; wydania oddzielne książki Buraczane liście : Książka i Wiedza 1951 )Chleb i sól. Z chłopami polskimi u kołchoźników radzieckich (reportaże; Książka i Wiedza 1951 , 1952 )Niebieskie okulary. Reportaże z huty Częstochowa (Czytelnik 1952 )Odwaga (reportaż; Nasza Księgarnia 1953 ; 1954 )Ziarno (reportaże; Czytelnik 1953 )Gniew (opowiadanie; Czytelnik 1954 )Trudne serca (scenariusz filmowy; Filmowa Agencja Wydawnicza 1954 )Dziadowska miłość (powieść; pierwodruk: „Twórczość ” 1954 nr 5, 6 i 8, „Trybuna Wolności” 1954 nr 35–44, 46–48, 50; Państwowy Instytut Wydawniczy 1955 )Najgorsza chwila życia (opowiadania; Czytelnik 1959 )I pałac popłynie… (wspomnienie z Babicy i Rzeszowa; „Kultura ” t. 8, nr 3, 1970, s. 6–7; przedruk w zbiorze Nie być tu, nie być tam , 1974 i w antologii Losy nie wymyślone online )Blizny (opowiadania; Wydawnictwo Łódzkie 1971 )Nie być tu, nie być tam (opowiadania; Państwowy Instytut Wydawniczy 1974 )Namiętności (reportaże; Iskry 1977 )Wyrok śmierci (opowiadania; Wydawnictwo Literackie 1979 , ISBN 83-08-0004-1-X )
Ordery i odznaczenia
Przypisy
↑ a b c d Maria Jarochowska z Jaroch h. Przerowa ↑ Maria Anna Jarochowska [dostęp 2024-07-01] (pol. ) .↑ a b c d e f g Zdzisław Z. Domino Zdzisław Z. , Maria Jarochowska z Jaroch, herb Przerowa, literatka i dziennikarka z Babicy [dostęp 2024-04-02] .↑ a b c d e f Alicja A. Szałagan Alicja A. , Maria Jarochowska Polscy pisarze i badacze przełomu XX i XXI wieku , Alicja A. Szałagan (red.), Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk , 1 stycznia 2007 .↑ Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze . cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144
Bibliografia
