Maria Daniel

Tomasz Dariusz Mames
biskup koadiutor
Egredere et veni Pozostaw wszystko i przybądź
Kraj działania	Polska Francja
Data urodzenia	16 kwietnia 1980
Koadiutor diecezji i prowincji francuskiej Kościoła Starokatolickiego Mariawitów
Okres sprawowania	od 2023
Proboszcz parafii Świętej Maryi Matki Bożej w Paryżu
Okres sprawowania	od 2020
Wyznanie	mariawityzm
Kościół	Kościół Starokatolicki Mariawitów w RP
Inkardynacja	Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów
Diakonat	4 kwietnia 2009 Mińsk Mazowiecki
Prezbiterat	7 sierpnia 2011 Płock
Nominacja biskupia	5 września 2023
Sakra biskupia	18 listopada 2023
Multimedia w Wikimedia Commons

Tomasz Dariusz Maria Daniel Mames, właściwie Tomasz Dariusz Mames (ur. 16 kwietnia 1980^[1]) – polski duchowny, biskup koadiutor diecezji i prowincji francuskiej Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, doktor nauk humanistycznych, pedagog, kulturoznawca i religioznawca.

Absolwent Uniwersytetu w Białymstoku; studiował również w Instytucie Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Katolickim Uniwersytecie Paryskim. W 2011 uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy pt. „Praktyka i ideologia oświatowa Kościoła Starokatolickiego Mariawitów (1906–1935)”^[2]. Naukowo związany był z Akademią Wychowania Fizycznego w Krakowie oraz Chrześcijańską Akademią Teologiczną w Warszawie (w latach 2012–2017). Zajmuje się badaniami nad sakramentologią mariawitów oraz praktyką i ideologią oświatową polskiego starokatolicyzmu. Autor kilkudziesięciu tekstów naukowych z zakresu pedagogiki, teologii i religioznawstwa w periodykach konfesyjnych i akademickich oraz w pracach zbiorowych^[3]. W Krakowie w 2009 ukazała się jego książka „Misteria Mysticorum. Szkice z historii i duchowości mariawitów”, zaś w 2016 nakładem warszawskiego wydawnictwa DiG „Oświata mariawitów w latach 1906–1935”. 7 sierpnia 2011, w Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku, diakon M. Daniel Mames został wyświęcony na kapłana^[4]. W latach 2011–2015 proboszcz parafii św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty w Nowej Sobótce i parafii Przenajświętszego Sakramentu w Kadzidłowej. W latach 2015–2017 proboszcz parafii św. Marii Magdaleny w Gniazdowie, parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Starczy^[5], parafii św. Paschalisa Baylon w Koziegłowach oraz duszpasterz krakowskich mariawitów. Jest również od końca sierpnia 2015 członkiem Rady Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w RP.

Do 2016 przewodniczący kolegium redakcyjnego miesięcznika Mariawita^[6], organu prasowego kościoła mariawickiego^[7] ukazującego się od 1907.

1 września 2017 roku został wikariuszem parafii Kościoła Starokatolickiego Mariawitów p.w. Świętej Maryi Matki Bożej w Paryżu^[8], a od 1 stycznia 2020 jej proboszczem. Członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu, Towarzystwa Historii Edukacji, a od 2018 r. Kolegium Redakcyjnego Wydawnictwa Naukowego „Silva Rerum”.

Opublikował m.in. monografię: Eucharystia Kościoła Starokatolickiego Mariawitów (Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, Warszawa 2022, ss. 516 ISBN 978-83-60273-66-1).

5 września 2023 roku podczas IV sesji Kapituły Generalnej Kościoła Starokatolickiego Mariawitów został nominowany na urząd biskupa koadiutora Prowincji Francuskiej^[9].

18 listopada 2023 roku został konsekrowany na biskupa koadiutora Prowincji Francuskiej Kościoła Starokatolickiego Mariawitów.

• Sekcja „O autorze” w: Mysteria Mysticorum. Szkice z duchowości i historii Mariawitów. Wydawnictwo Nomos. [dostęp 2016-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].