W 1927 ukończyła studia w Instytucie Filmowym W. Biegańskiego w Warszawie. Przed II wojną światową występowała w wielu polskich filmach. Była uważana za jedną z najładniejszych polskich aktorek – wygrała konkurs „Ilustrowanego Kuryera Codziennego” na najpiękniejszy typ Polki. W 1929 przystąpiła do Lwowskiego Klubu Krótkofalowców; posiadała znak wywoławczy SP3HR.
W czasie okupacji mieszkała w Warszawie, początkowo (od grudnia 1939 do marca 1941) pracowała jako kelnerka w kawiarni „Napoleonka”. Podczas powstania warszawskiego prowadziła stołówkę na Mokotowie. Po upadku powstania znalazła się w Zakopanem, gdzie wraz z mężem, aktorem Adamem Brodziszem prowadziła pensjonat „Brodziszówka”. Nie mogąc znaleźć zatrudnienia w powojennej kinematografii, rozpoczęła występy teatralne, wraz z mężem prezentowała spektakle kameralne w różnych miastach Polski. W czerwcu 1961 oboje wyjechali na gościnne występy do Stanów Zjednoczonych i po zakończeniu tournée osiedlili się w Los Angeles, gdzie trudnili się hodowlą szynszyli. Po przejściu na emeryturę przenieśli się do Desert Hot Spring.
.jpg)
